Loopgenot

Dit was de laatste Kievitloop van dit seizoen (oktober - maart) en ondanks dat ik een maand hard getraind had, voelde ik me minder fit dan in februari. De baantrainingen bouwen dan wel iets op, moe word ik er ook van. Gelukkig kon ik—ondanks alles—er vandaag met in- en uitlopen erbij een 20 km uitpersen, nèt.

Ik was aan de late kant van huis vertrokken en mocht daarom wat steviger inlopen. Voor rekoefeningen was nauwelijks tijd en ik was duidelijk stijf. We mochten droog om 10.30 uur starten, maar na elven begon het zachtjes te regenen. Niet dat ik er veel last van had. Ik ben al de nattigheid ondertussen wel gewend. 500 m na de start matigde ik het tempo, want ik ging veel te hard. Zal de adrenaline van de start wel geweest zijn. Tot het stukje in het bos bleef het tempo netjes rond de 5:40 min/km. Nog veel te hard, maar haalbaar, dacht ik.

Bij de doorkomst stond ik even stil om water te drinken uit een bekertje. Daarna ging het niet meer. Het tempo in de tweede ronde zat vaak boven de 6 min/km en voor ronde drie zou dat nog trager worden. Mocht ik genoeg speling hebben bij de tweede doorkomst, dan had ik het wel geprobeerd om onder de 90 minuten op de 15 km te blijven. Met een verwachte 6:20 min/km in ronde 3 en maar 75 s speling zou dat niet lukken. Ik stopte en gaf door aan de tijdregistratie dat ik 10 i.p.v. 15 km gelopen had.

Ik was blij dat ik dat besloten had, want ik zat er goed door. Ik voelde vermoeidheid en vlagen kramp door mijn lichaam gaan. Vandaag was niet mijn dag.

De cijfertjes

Als ik terugkijk op deze trimloop, dan zie ik aan mijn gemiddelde hartslag dat ik nog niet hersteld was van wat ik in de dagen ervoor gedaan had. Wellicht train ik te hard of is de training te zwaar (omvangrijk).

• 10 km in 58'46" ( min/km, 146 bpm)
  • 5 km in 28'35" (5:43 min/km, 147 bpm),
    … 5:40, 5:41, 5:37, 5:50, 5:47 min/km
  • 5 km in 30'13" (6:03 min/km, 147 bpm),
    … 6:14, 6:10, 5:51, 5:58, 5:58 min/km

De volgende wedstrijd zal de Vlietloop op Koningsdag zijn, een halve marathon. Ik mag mijn langste duurloop uitbreiden, want de 14 km die ik nu met moeite haal is veel te kort.

Dit zou een test worden voor wat ik aan kan in een wedstrijd. Voor de zekerheid richtte ik mijn tempo op het kunnen voltooien van een 15 km afstand, terwijl ik wijselijk bij het 10 km punt stopte. De regen maakte dat het niet als een straf aanvoelde.

In de eerste ronde gebruikte ik de eerste kilometer voor welk tempo redelijk was voor deze trimloop. Ik had bij het inlopen al gevoeld dat mijn enkel nog zwak is (ik moest de enkelband strakker aanbinden om de kans op verzwikken te verminderen). Van voluit en vrijuit lopen was zeker geen sprake. De 5:39 min/km voelde een tikje te snel aan, maar wel iets wat ik had kunnen volhouden zonder enkelblessure. Ik bleef netjes in de groep lopen van mensen die een tijd van 28 minuten op de 5 km in gedachten hadden (of 56 minuten op de 10 km).

Vooraf had ik al met mezelf afgesproken dat ik elke ronde van 5 km binnen de 30 minuten moest afleggen, anders zou ik stoppen. De 28½ minuut bij de doorkomst was dus genoeg om door te gaan. Wel voelde ik dat ik het tempo iets moest vertragen van de 5:44 min/km die ik nu gemiddeld liep (5:42 min/km zonder het stuk in het bos). Ik keek daarom niet meer op het horloge, anders bij het volgende km punt. Na het 7 km punt passeerden twee dames me en ik besloot om bij ze te blijven. Het tempo dreigde namelijk naar de 6 min/km te gaan. Op dat moment wist ik al dat het mijn laatste ronde voor vandaag zou worden. De dames gingen voor 15 km. Na het stukje in het bos zat het tempo boven de 6 min/km en daarom besloot ik om de dames voorbij te lopen. Ik zette geen eindsprint in, want ik moest aan mijn blessure denken. Het doel was om iedere kilometer gemiddeld sneller dan 5:50 min/km te blijven lopen. Dat lukte nauwelijks, maar ik kwam in de buurt.

• 10,02 km in 57'30" (5:44 min/km, 148 bpm)
  • 1e 5 km in 28'32" (5:42 min/km, 147 bpm)
    … 5:39, 5:44, 5:37, 5:48, 5:42 min/km
  • 2e 5 km in 28'57" (5:47 min/km, 149 bpm)
    … 5:46, 5:50, 5:43, 5:53, 5:44 min/km

Na de finish mocht ik even doorgeven aan de tijdregistratie dat ik 10 km gelopen had, in plaats van de 15 km die ik bij het inschrijven opgegeven had. Omdat het regende liep ik meteen naar huis, zonder mijn borstnummer af te doen.

Na enkele uren wachten bleek mijn officiële tijd 57:29 min.

Nu ik weet wat mijn 10 km wedstrijdtempo is (5:45 min/km), kan ik beter mijn meest geschikte tempo’s voor training inschatten. Dat is ongeveer wat ik al trainde in de afgelopen week.

Al met al was het fijn om weer eens een wedstrijd te lopen. Dat was al even geleden (19 november 2023). Ik begon me al af te vragen waarvoor het allemaal goed was en zag op tegen elke training. Dat gevoel is voorlopig hopelijk even weg.

Wat de volgende training betreft, mijn horloge gaf aan om 3 dagen te wachten voordat ik mijn training hervat met iets intensiefs; Runalyze vond 1,4 dagen rust genoeg om te herstellen. Dinsdag trainen op de baan kan in principe wel, maar zwaar zal het zeker aanvoelen. Had ik 15 km gedaan, dan had ik vast dinsdag mogen overslaan, nog even afgezien van pijn in de enkel die ongetwijfeld opgespeeld zou hebben.

Terwijl sommigen naar de 15 km van de Zevenheuvelenloop in Nijmegen waren gegaan, vond ik het beter om mijn tijd op de Kievitloop aan te scherpen, die stond op 1u21'42" (bruto). Ik schatte dat ik onder de 1u20' zou eindigen, ook al had ik er een zware trainingsweek opzitten. Het parcours van de Kievitloop is een niet-gecertificeerde ronde van 5 km, die voor 300 m het bos in gaat om de afstand enigszins kloppend te maken. Dat lusje kost kracht en tussen de 10 en 30 s/km.

Deze keer stond ik meer vooraan in het startvak, zodat ik bijna niet hoefde te laveren en vrijwel meteen op tempo liep. Het was even testen wat ik aankon en dat bleek zo’n 5:16 min/km te zijn. De eerste keer dat ik het lusje in het bos liep, zette ik flink aan, zodat ik mensen passeerde en maar 3 s/km hoefde in te leveren, bijna niks dus. De eerste ronde ging in 26'30".

In de tweede ronde waren alle 5 km lopers eraf en waren de lopers voor me nauwelijks te zien (zo’n 500 m voor me). Het tempo handhaven was nu een stuk zwaarder, maar het lukte me wel. Ik was nog steeds een voorsprong aan het opbouwen op mijn doeltijd (1u21'42"). Bij het lusje door het bos moest ik 10 s/km prijsgeven. Ik zag ook dat ik een mikpunt was voor een groepje van vier lopers. Gelukkig bleef ik ze voor. Ik kwam de tweede ronde door in 53'17" (26'47" over ronde 2). Het zou mijn langzaamste ronde blijken.

Van het groepje achtervolgers was er een overgebleven die de 15 km ging lopen (de anderen waren gefinisht) en ze bleef achter me lopen, zelfs in het lusje in het bos, waar ik 14 s/km liet liggen. Dat is natuurlijk kul, want je mag voor je best mogelijke tijd gaan en omdat ze kracht gespaard had in haar groepje, maande ik haar aan me voorbij te gaan. Een clubgenoot die al vanaf kilometer zes naast me fietste, probeerde me te overtuigen om haar terug te pakken, maar ze liet me niet meer passeren, ondanks dat ik een voorsprong van 80 m met 50 m ingekort had op de laatste kilometer.

Na de finish moest ik even mijn misselijkheid laten passeren, want ik had toch wel heel erg mijn best gedaan gedurende de hele trimloop en zeker op de laatste 200 m. Mijn vorige nettotijd was 1u21'38" en nu had ik netto 1u19'41"; dat is 1'57" sneller. Het is genoeg om op de halve marathon 1u55' te kunnen lopen.

Zelf opgenomen resultaten:

• Kievitloop, 15,09 km in 1u19'41" (5:16 min/km, 148 bpm)
  • 1e 5 km in 26'19" (5:16 min/km, 146 bpm)
    … 5:15, 5:19, 5:12, 5:19, 5:14 min/km
  • 2e 5 km in 26'47" (5:21 min/km, 149 bpm)
    … 5:14, 5:19, 5:18, 5:26, 5:20 min/km
  • laatste 5,09 km in 26'46" (5:16 min/km, 149 bpm)
    … 5:19, 5:15, 5:16, 5:30, 5:01 min/km
    … 90 m in 25" (4:28 min/km)

De officiële tijd was 1u19'48".

Voor december kan ik deze tijd gebruiken om te verbeteren, mits het weer gunstig is.

Herstellende van een knieblessure durfde ik wel een 15 km te lopen, maar nog niet voluit. Het zou een testloop worden om te zien wat een realistische tijd is voor de halve marathon. Het belangrijkste was echter, heel blijven.

Ik startte ergens achter in het veld met hardlopers, terwijl ik eigenlijk verder naar voren had willen staan. Desondanks ging de eerste kilometer best voortvarend. De kilometers erop ging de tijd per kilometer zelfs nog iets omlaag. Ik kwam rond de 26 minuten netto door de start/doorkomst/finish, waar ik (te lang) bleef stilstaan om te drinken. Ik wist toen al dat ik dit tempo onmogelijk 15 km lang zou kunnen volhouden, vandaar de lange pauze.

Het ging dus behoorlijk langzamer in de tweede ronde, met alle 5 km lopers eraf. Gelukkig waren er nog wel wat 10 en 15 km lopers over om in het zicht te houden. Het ging duidelijk moeizamer, wat mij het idee gaf dat ik recente wedstrijdervaring miste. Met lopers in de verte kwam de routine langzaam terug, maar dichterbij kwam ik niet. Sterker nog, mensen liepen mij voorbij, nu ik bijna 20 s/km langzamer was dan in ronde 1.

Bij het ingaan van ronde 3 wist ik al dat dit de langzaamste ronde zou worden, maar gelukkig viel het verlies aan snelheid erg mee. Dat kwam waarschijnlijk omdat ik niet bij de waterpost bleef staan. De lopers die voor me liepen breidden hun 200 m voorsprong verder uit, naar de dubbele afstand. Dat lag aan mij; ik kon simpelweg niet bij ze komen. De “schaamte” van de laatste loper werd me bespaard, omdat een duo zo’n 300 m achter me liep. Op de laatste 200 m deed ik nog een bescheiden eindsprintje op 4:30 min/km. Ik kwam zonder lopers om me heen door de finish.

Garmin gaf aan dat ik bijna maximaal gepresteerd had, plus een hersteladvies van 72 uur (het maximum).

Hier zijn de zelf-opgenomen resultaten:

• Kievitloop 15,06 km in 1u21'38" (5:25 min/km, 147 bpm)
  • 1e 5 km in 25'58" (5:12 min/km, 148 bpm)
    … 5:20, 5:05, 5:09, 5:15, 5:10 min/km
  • 2e 5 km in 27'32" (5:31 min/km, 146 bpm)
    … 5:55, 5:35, 5:18, 5:29, 5:14 min/km
  • laatste 5,06 km in 28'08" (5:34 min/km, 146 bpm)
    … 5:32, 5:33, 5:35, 5:49, 5:23 min/km
    … 16 s/60 m (4:30 min/km)

Een tempo van 5:25 min/km en 147 bpm gemiddeld op de 15 km komt voor mij onder ideale omstandigheden overeen met een tijd van 1u51' op een halve marathon en sub 4 uur op de marathonafstand. De halve marathon kan ik wel uitlopen, maar over de marathon ben ik minder zeker. Dan mag ik volgend week wel een 32 km kunnen uitlopen zonder afgebrand te zijn. Vorig weekend lukte dat (nog) niet en deze week moest ik extra rustdagen inlassen om te herstellen van die mislukte training.

En de knie? Die was niet stijf naderhand. Helaas was mijn enkel wel behoorlijk beurs, maar dat had ik al verwacht na een week met intervaltrainingen.

Dit was voor mij de eerste serieuze wedstrijd na de zomervakantie (juli en augustus). Het was wennen om weer eens voluit te gaan, alhoewel dat niet meteen vanaf het begin kon. Met ruim 1000 lopers bij de start was het druk op de weg naar het strand. Gelukkig waren de wandelaars al eerder vertrokken, zodat we die pas later tegenkwamen, netjes verspreid over het parcours.

Enfin, niet mokken, want er was genoeg te doen op het strand, waar het uiteraard breed genoeg was met laag water om je eigen koers te trekken. En dat gaf ook meteen aan waarom iedereen een andere afstand had; je kon namelijk zo krom of recht lopen als het je goeddunkte. Enfin, ik koos meestal voor de kortste route, wat duidelijk meestal niet de meest efficiënte route was, want het was zwaar lopen op de ribbels van de zeebodem (bij vloed). Die kracht mocht ik later inleveren in de duinen. Ook kon je niet om de plassen heen die zich in inhammen verzameld hadden. Je kon er omheen, maar slim was dat meestal niet. Natte voeten was dus vandaag het devies, ook al was het droog, maar vochtig weer.

Na bijna 9 km strand was ik blij dat ik weer de duinen in mocht. Gelukkig was de afstand geen probleem, want de zondag ervoor had ik een 26 km gelopen, met 20 km gemiddeld sneller dan vandaag. Maar ja, dat was op asfalt en nu op nat zand. Overigens voelde ik zelfs vandaag nog een lichte vermoeidheid van die training. Niet optimaal getraind dus, want ik train voor een marathon, niet de Kustloop.

Ik was daarom best wel in mijn nopjes met een tijd onder de 2u05'. Het strand maakte dat je er 10 minuten langer over deed dan normaal (op mijn niveau dan), als je er tenminste op getraind had. Zo te zien aan hoeveel mensen ik inhaalde en hoe weinigen mij inhaalden durf ik te stellen dat lang niet iedereen zich goed had voorbereid, of men had het strand compleet onderschat.

Het was natuurlijk wel aantrekkelijk om te wandelen langs het water, want mooi was het wel. Niet iedereen gaat voor een snelle tijd en dat is goed om te onthouden als je mensen van hardlopen naar wandelen ziet overschakelen. Bij 1u30' op de halve marathon zie je dat niet vaak, maar de 2 uur plussers lopen meestal hard om andere redenen dan competitie.

• Officiële uitslag:

  • nettotijd: 2u04'57" (5:55 min/km, 147 bpm)
  • 47e van 65 mannen 55 t/m 64 jaar
  • 275e van 334 mannen
  • 328e van 437 finishers

• Zelf opgenomen:

  • 0 - 5 km in 29'48" (5:58 min/km, 142 bpm)
    … 6:13, 6:07, 6:00, 5:42, 5:46 min/km
  • 5 - 10 km in 29'50" (5:58 min/km, 147 bpm)
    … 6:07, 5:57, 5:53, 5:51, 6:02 min/km
  • 10 - 15 km in 31'31" (6:18 min/km, 154 bpm)
    … 6:27, 6:38, 6:04, 6:06, 6:16 min/km
  • 15 - 20 km in 28'49" (5:46 min/km, 152 bpm)
    … 5:52, 5:45, 5:46, 5:43, 5:43 min/km
  • 20 km - finish (0,87 km, 155 bpm) in 4'59"
    … 5:43 min/km
  • totaal 20,87 km in 2u04'57" (5:59 min/km, 147 bpm)

Het was de eerste keer dat ik de Kustloop liep en daarom meteen mijn beste tijd. Ik voel me nog niet geroepen om meteen in te schrijven voor het zusterevenement, de Zeeuwse Kustmarathon, die op de eerste zaterdag van oktober georganiseerd wordt. Wie weet, als ik mijn PR op de afstand aangescherpt heb zal ik me sterk maken voor een compleet Zeeuws avontuur.

Het was al weken van tevoren bekend/aannemelijk dat 25 juni een tropisch hete dag zou worden. Wat schetst mijn verbazing dat de organisatie van de halve marathon van Roosendaal pas op het allerlaatst maatregelen trof, ten gunste van voornamelijk zichzelf (zo lijkt het). Het geheel kon op weinig begrip onder de lopers rekenen. De geplande starttijd werd een uur vervroegd en de afstanden drastisch ingekort. Het schema omgooien en om 10 uur starten kon natuurlijk niet op zo’n korte termijn, omdat er dan verkeersmaatregelen genomen moesten worden, betaald personeel en vrijwilligers anders ingezet. Dat kun je niet in twee dagen regelen. Ik snap dàt.

Echter, dat het in de zomer heter wordt is al sinds 2020 bekend en alom geaccepteerd in de gemeenschap van klimaatwetenschappers. In juni een wedstrijd op het heetste moment van de dag organiseren lijkt me niet te getuigen van een vooruitziende blik. Tenminste, als je uitgaat van wat de deelnemers zullen ervaren tijdens zo’n zomerevenement. Het weer heb je niet in de hand, maar zodanig organiseren dat het effect minder is, dat kan dus wel. Ik wens de organisatie van de Halve Marathon van Roosendaal veel wijsheid bij het evalueren en volgend jaar bij het organiseren van een minder ambitieus evenement, minder op de commercie gericht en meer op de hardlopers.

Nu ik weet tot welke spagaten deze organisatie bereid is te gaan, betwijfel ik dat ik er ooit nog zal deelnemen als alles bij hetzelfde blijft. Wie weet, kan het niet anders, want zoveel loper-vriendelijke wedstrijden in de regio zijn inmiddels ter ziele gegaan. Zonder financiële ondersteuning van sponsoren en de bijkomende verplichtingen is het waarschijnlijk niet haalbaar om iets te organiseren dat mensen van buiten de regio aantrekt.

Het moge duidelijk zijn—na deze tirade/inleiding—dat ik niet zat te springen om deze loop, die van halve marathon gedegradeerd was tot 10 km. Ja, de omstandigheden zouden loodzwaar zijn, maar als serieuze hardloper pas je daar je aspiraties op aan. De keuze is dan niet starten of gaan voor finishen. Aangezien we volwassen mensen zijn die zichzelf behoren te kennen, weten we wat op ons van toepassing is.

Toch liet ik me er niet door kisten; ik paste wel mijn aspiraties aan, door het te benaderen als een trimloop. Daarom liep ik een dag eerder een halve marathon op mijn dooie akkertje, tegen (stevig door-)wandelen aan. Zodoende zou deze week geen gat in mijn trainingsschema slaan, maar het zou wel een rustweek worden.

Ik ging in hardlooptenue met de trein naar Roosendaal, koelvest aan, goed ingesmeerd met zonnebrandcreme, vooraf goed gehydrateerd. Ik ging alleen naar Cinema-C om af te koelen, want ik had geen spullen om af te geven. Ik zou rustig starten, de finish bereiken en dan met de trein terug naar Bergen op Zoom. Dat was het plan vooraf.

De start was officieel 5 minuten uitgesteld, maar het werden er uiteindelijk 12 minuten. Om kwart voor drie ging ik schoorvoetend over de startmat. Ik had vooraf 55 minuten ingesteld, maar stelde dat al snel bij naar 58 minuten. Tja, ook al liep ik die 21 km een dag ervoor langzaam, het was toch 21 km.

Uiteraard dronk ik bij elke waterpost (alleen water, geen sportdrank) en er waren er genoeg tot de rotonde op de Zundertseweg met de Onyxdijk. Daar mochten de 8 km hardlopers (oorspronkelijk 10 km lopers) keren. Op het stukje heen en weer na deze rotonde was geen waterpost, zodat de 10 km lopers ruim 3 km zonder water liepen. Het was druk bij de waterpost en velen wandelden ernaar toe, omdat ze uitgedroogd/oververhit waren. Met 30℃ in de schaduw was dat ook wel te verwachten.

Vertrouwend op mijn koelvest kon ik het tempo aanhouden, maar mijn hartslag ging wel omhoog. Nu werd het toch nog een uitdaging. Ik was ondertussen al bij de hazen van 57:30 op de 10 km komen te lopen, liet ze wat van me weglopen en kwam toch nog binnen de tijd over de finishlijn.

Het was in de achterhoede een slagveld van gestrande lopers, die zich verkeken hadden op het warme weer en gebrek aan drankposten (er had er elke kilometer een moeten staan, zoals in Wolphaartsdijk in 2022). Ik hoorde daar niet bij, zoals je kunt zien in de tussentijden die mijn horloge per GPS kilometer opnam.

• 10 km in 57'26" (5:44 min/km, 142 bpm)
• 300e van 407 overall
• 265e van 234 mannen recreanten
• 0 - 5 km in: 28'41" (5:44 min/km, 138 bpm)
  5:54, 5:39, 5:43, 5:44, 5:41 min/km
• 5 km - finish in: 28'45" (5:42 min/km, 146 bpm)
  5:48, 5:39, 5:51, 5:35, 5:38 min/km

Ik bleef niet wachten op de prijsuitreiking. Het was immers een recreatieve loop, geen wedstrijd. Toen ik op het perron aankwam, kwam de trein net aanrijden om me naar Bergen op Zoom te vervoeren.

Rest mij nog de tekst die ik bij mijn Strava verslag zette:

Eigenlijk zou het een halve marathon zijn, maar vanwege de hitte had de organisatie besloten om er een 10 km van te maken. Ik was niet echt gemotiveerd om mijn best te doen en liep dan maar een intensieve duurloop. Met mijn koelvest had ik de halve kunnen lopen in circa 2u15'. Maar ja, dat is als. Ik denk dat ik nummer 40 oversla, tenzij er iets wezenlijks verbeterd aan de organisatie.

Ik sta nog steeds achter die woorden, die ik nu enkele uren geleden schreef gerekend van wanneer ik dit schrijf.

Ik wist vooraf dat de afstand niet zou kloppen (22 km i.p.v. halve marathon) en het parcours onverhard was (dus langzamer dan op de weg). Daarom maakte ik er een 30+ km training van, met de 22 km als deel op wedstrijdtempo (zeg maar marathontempo). Ik liep tussen acht en negen uur ’s-morgens een rondje Binnenschelde en na een korte pauze, liep ik de kilometer van thuis naar de atletiekbaan, om daar te starten in de 22 km wedstrijd (als wedstrijd gelopen dus). De 10 km vooraf maakte dat ik geen tempo kon aanhouden dat ik voor de halve marathon gewend ben.

Met de smalle paadjes in het begin met een kleine 300 lopers was er sowieso geen tempo te maken en moest er af en toe zelfs gewandeld worden, omdat het te druk was. Toen het veld eenmaal uitgedund was, kwamen we wandelaars tegen, die gelukkig opzij gingen om ons erdoor te laten op de smalle paadjes door de bossen van de Brabantse Wal. Eenmaal de Moerkantsebaan over, gingen we richting de rand van Vliegbasis Woensdrecht, waar het altijd goed uitkijken is om niet te vallen over boomwortels op het pad. Ik viel een paar keer bijna en een keer, op een schaduwrijk pad met een boomstronk, viel ik in het echie. Ik had schaafwonden op de linkerschouder en -knie. Niet dat ik me er door liet tegenhouden.

De waterposten waren goed verdeeld en goed voorzien van water, sportdrank en stukjes fruit. Puike verzorging, dus. De markeringen waren duidelijk, alhoewel niet altijd goed zichtbaar was welke kant een pijl op wees. Maar goed, je verstand gebruiken en je kwam er wel uit. Eenmaal op de Zuidgeest kon ik tempo maken en terug op Rozenoord kon er zelfs nog een bescheiden versnelling van af, waarbij ik een aantal lopers inhaalde. Op de atletiekbaan ging de turbo erop (4:40 min/km).

Met bijna 32 km in iets minder dan 3u20' (6:15 min/km) was ik in mijn nopjes, maar het leverde wel schaafwonden en een pijnlijke enkel op (iets te fanatiek over een boomstronk gestapt). Dat zal vast wel over drie weken genezen zijn als ik in Roosendaal een halve marathon op het asfalt mag lopen.

De cijfertjes

• brutotijd, 22 km in 2u08'01" (5:49 min/km, 147 bpm)
• 0 - 5 km in 29'58" (6:00 min/km, 144 bpm)
  5:51, 6:14, 5:58, 5:58, 5:57 min/km
• 5 - 10 km in 29'21" (5:52 min/km, 150 bpm)
  5:58, 5:59, 5:59, 5:46, 5:39 min/km
• 10 - 15 km in 29'11" (5:50 min/km, 150 bpm)
  5:42, 6:05, 5:58, 5:57, 5:29 min/km
• 15 - 20 km in 29'17" (5:51 min/km, 145 bpm)
  5:58, 5:49, 5:39, 5:53, 5:58 min/km
• 20 km - finish in 9'58" (5:16 min/km, 151 bpm)
  5:28, 5:04 min/km
• 12e uit 33 finishers mannen 55 - 64 jaar
• 99e uit 179 finishers mannen
• 110e uit 242 finishers overall
• waterposten op ± 5, 8, 11, 15, 19, 22 km

De laatste keer dat ik deze loop deed was in 2014. Destijds nog 3 ronden van 5 km. Deze keer zou het opletten zijn, want het parcours bestond uit twee overlappende ronden van 4 en 1 km, respectievelijk, die drie keer afwisselend gelopen dienden te worden. Dit was volgens de organisatie tijdelijk, vanwege werkzaamheden bij de dijk langs de Mark. De 15 km was ook niet meer aan het eind, maar aan het begin van het programma, 12.45 uur. Ik mocht vroeg de deur uit om er op tijd te zijn, want de startnummers moesten, zoals bij deze loop de gewoonte is, ter plekke opgehaald worden. Je kon desnoods 45 minuten voor de start nog inschrijven via de website. Verder zou het warm worden in de stralende zon.

Bij het inlopen rond de Asterdplas kreeg ik een goed idee hoe warm en benauwd het zou worden. Reden genoeg om de oorspronkelijke 1u18' met zo’n twee minuten te verlengen in de Peter’s Pacer app op mijn Garmin FR 245. Dat leek me wel genoeg voor 22℃.

Bij de start werd ons op het hart gedrukt het niet te gek te maken met je tijd en om vooral gebruik te maken van de extra waterpost bij de doorkomst/finish. Verder waren er waterposten op 1 en 3 km van de 4 km ronde (de “Asterdronde”).

De toeter ging af en al snel kon ik vrijuit lopen. Het was namelijk niet druk met ruim 100 lopers op de 15 km. Deze loop was ooit eens een wedstrijd van internationale allure, maar door telkens het parcours te wijzigen is het verworden tot een “buurtloop”. Je weet dan al dat de afstand niet klopt en je niet extra je best hoeft te doen voor een niet officieel nagemeten parcours.

Kilometer 2 ging veel te hard en daar moest ik later dubbel en dwars voor terugbetalen met een trager tempo. De korte ronde ging veel te langzaam. Vanaf km 6 kon ik het gewenste tempo oppakken. Het haperde pas bij het ingaan van de derde keer de grote ronde, maar gelukkig veerde ik terug in km 14 en kon er een versnelling af in de laatste kleine ronde (de “veldronde”) en ik denderde met 4:36 min/km over de eindmeet.

• officiële uitslag: 15 km in 1u19'29" (5:19 min/km, 146 bpm)
• 0 - 5 km in 26'46" (5:21 min/km, 142 bpm)
  … 5:17, 505, 5:20, 5:29, 5:35 min/km
• 5 - 10 km in 27'07" (5:25 min/km, 148 bpm)
  … 5:31, 5:24, 5:22, 5:24, 5:26 min/km
• 10 km - finish in 25'36" (5:19 min/km, 149 bpm)
  … 5:33, 5:30, 5:23, 5:17, 4:52 min/km
• bruto: 1u19'42"
• overall: 45e uit 107
• mannen: 40e uit 85
• mannen 55 - 64 jaar: 7e uit 16

Ach, wat zal ik ervan zeggen? Het was goed dat ik ondanks de 80+ km deze week toch mijn persoontje kon staan. Ja, het tempo was niet constant, maar erg veel variatie was er ook weer niet, afgezien van de eindsprint dan. In elk geval weet ik dat ik redelijk om kan gaan met hogere temperaturen en luchtvochtigheid. Volgende week bij de “thuiswedstrijd” (halve van de Brabantse Wal Marathon) zal het vast weer zo warm zijn en de strategie van het tempo iets inhouden werkt blijkbaar, zolang ik maar genoeg te drinken heb.

Zo kort na de halve marathon van Leiden wist ik dat ik nog geen deuk in een pakje boter kon slaan. Het zware parcours van de 15 van Standdaarbuiten (5, 10 of 15 km) leek me daarom onverstandig. Een beter alternatief dan niet lopen (geen clubtraining op Hemelvaartsdag) was de 10 km van de Golden Tenloop in Delft. Dit is een massale wedstrijd, met 2500 deelnemers op het hoofdnummer en uitverkocht met in totaal 5000 hardlopers voor het evenement. Het was minder warm dan in Leiden en dat betekende dat ik met een licht t-shirt kon lopen in plaats van een singlet.

Uiteraard zat Delft vol met toeristen tijdens de mei-vakantie. Het was dus best moeilijk om je te verplaatsen tussen de diverse locaties (startbewijs ophalen, omkleden, tassen-depôt en startvak). Het was daarom goed dat ik op tijd gekomen was.

Omdat ik me zo laat ingeschreven had, stond er geen voornaam, noch een startvak (A, B, C of D) op mijn borstnummer met chip. Bij het ophalen van mijn startnummer in het stadhuis op de Markt had ik daarom gevraagd in welk startvak ik het beste kon staan (vak B, op basis van 50 minuten). Nadat ik naar de Burgwal was gewandeld, kleedde ik me om in het bagage-depôt (een onbewaakte tent nabij de kruising tussen de Brabantse Turfmarkt en de Molstraat) en ging ik een eind inlopen na mijn treinreis van Bergen op Zoom naar Delft. Ik liep 2 km langs de kanalen van Achterom en Nieuwe Delft, keerde om en liep dezelfde weg in omgekeerde richting, bij elkaar exact 4 km. Ik voelde niets bijzonders en stelde me in op een 10 km in 50 minuten.

Na het startschot duurde het nog 6'40" voor ik over de startmat liep en kon gaan hardlopen. Het ging moeizaam en de benen voelden zwaar. Dat kwam niet van het lange wachten, maar omdat ik blijkbaar nog niet hersteld was van de halve marathon vier dagen eerder. Uiteraard hield ik het tempo vast, zodat ik niemand al te veel in de weg liep; snellere lopers konden er makkelijk voorbij, want zo groot was het snelheidsverschil niet. De ondergrond was niet mijn favoriet, straatstenen. Ik mocht dus goed opletten waar ik mijn voeten neerzette en ik moest regelmatig oppassen voor snelheidsbeperkende wegelementen.

Na een kilometer of twee waren we Delft uit en kon ik het tempo wat matigen naar iets wat ik vol kon houden. Gelukkig vond ik een stel dat ongeveer het tempo aanhield wat ik comfortabel vond en ik bleef achter ze lopen tot pakweg het 8 km punt. Op dat trage tempo kwamen de kilometers (aangegeven met koeienletters langs de kant) maar traag voorbij. Nabij het 5 km punt stond een waterpost, waar ik een bekertje water dronk, ook al had ik geen dorst. Ons groepje van drie werd allengs groter, want lopen in een groep is zoveel makkelijker dan alleen. Ik nam een mevrouw onder de hoede die het duidelijk zwaar had (driekwart van de afstand) en probeerde haar aan te moedigen vooral op het hardlopen te letten en niet te praten (dat verspilt onnodig energie).

Toen we de bebouwde kom van Delft binnenkwamen viel ons groepje uit elkaar, zoals dat zo vaak gaat. Daarom versnelde ik mijn tempo en op de laatste kilometer nog eens. De combinatie van proberen niet te struikelen en harder gaan dan comfortabel was maakte dat het extreem zwaar aanvoelde; mijn bovenbenen brandden. Er leek geen einde te komen en ieder bochtje dat het eind toch wel in zicht moest komen bleek er nog weg over te zijn. De finish kwam eigenlijk onverwacht en daarom geen eindsprint vandaag, als ik daar nog kracht voor over had gehad.

Ik was blij dat het er weer op zat. De tijd was natuurlijk ver onder de maat voor mijn doen, maar ja, ik zag het ook niet als een serieuze wedstrijd, meer een intensieve training. Gezien dat ik nog energie over had voor een snelle laatste kilometer zegt me dat ik zeker niet tot het gaatje ben gegaan.

De cijfertjes

• 10 km in 53'17" (5:20 min/km, 146 bpm)
• eerste 5 km officieel in 26'40" (5:20 min/km)
• tweede 5 km officieel in 26'37" (5:20 min/km)
• zelf opgenomen kilometers:
  5:16, 5:12, 5:30, 5:19, 5:25 min/km
  5:28, 5:16, 5:34, 5:15, 4:45 min/km
• bruto: 59'57"
• overall: 1067e uit 2402
• mannen: 899e uit 1719
• mannen 60 - 64 jaar: 33e uit 101

Nawoord

Ik kan me een dag na deze hardloopwedstrijd afvragen of het de moeite waard was om zo ver te reizen voor een 10 km. Wel, aangezien ik onder de maat presteerde en het toch naar mijn zin had, zegt me dat als ik uitgerust aan de start had gestaan, ik vast een geweldige tijd had gehad (letterlijk en figuurlijk). Het was in elk geval beter dan thuis te blijven en daar ruim een uur te lopen over 10 km. Dat was natuurlijk wel beter geweest voor mijn herstel, zodat ik in Breda (28 mei, Haagse Beemdenloop, 15 km) goed kan presteren. Van de andere kant, dit is allemaal basistraining voor een marathon in het najaar. Zolang ik maar iets opbouw is het allemaal goed.

De vorige keer dat ik hier liep was in 2015, met een geweldige conditie en een tijd van 1u45'09". Destijds was mijn commentaar dat het parcours nogal zwaar was, met al die straatstenen. Daaraan was niets veranderd. Het parcours was net zo slecht te belopen. De omstandigheden waren overigens ook bijna hetzelfde, 14℃ en een beetje wind.

Waar ik wel melding van wil maken is dat het met de toiletten slecht geregeld was. Je moest ruim 20 minuten wachten, omdat waar er plaats was voor 5 dixies, er maar 2 stonden. Hoe dan ook, ik moest na enkele honderden meters even plassen in een park en dat luchtte op. Daarna heb ik noch last gehad van dorst, noch aandrang om naar het toilet te gaan. Er was elke 5 km (om en nabij) een grote drankpost met water en Isostar.

Het duurde een minuut of 7 na het startschot om 11.00 uur voordat ik de start kon passeren en ik stond in Vak C (Vak F was het laatste vak). De start was in de Breestraat, maar gezien hoe lang de rij hardlopers was, had het beter de Nauwstraat kunnen heten. Enfin, dat gold voor iedereen, dus klagen kan ik er niet over.

Ik zag al vrij snel dat ik de 1u51' niet zo halen; het leek meer op 1u57'. Daarom begon ik de tussentijden te negeren en op gevoel te lopen. Het plan was om het zo tot kilometer 16 vol te houden en dan maar zien of ik nog wat extra’s kon doen. Het werd meer kilometer 19, maar er zat er inderdaad nog wat in. Ik was veel minder diep gegaan dan in Oud Gastel, maar daar had ik geen last van straatstenen waarover ik telkens dreigde te struikelen. Ik moest de pasfrequentie versnellen en de pas geforceerd verkorten om stabiel te blijven lopen. Dat kostte natuurlijk kracht (en snelheid).

De eindtijd was 1u55'17". Dat was op zich best goed. Oké, het was tien minuten langzamer dan in 2015, maar dan was toen en nu is nu.

De cijfertjes

• halve marathon in 1u55'17" (5:28 min/km, 145 bpm)
• 10 km punt 55'08" (5:31 min/km), 2103e uit 3918 lopers
• 10 km - finish 1u00'09" (5:25 min/km), 1755e uit 3881 lopers
• 0 - 5 km in 27'17" (5:27 min/km, 145 bpm)
  5:56, 5:19, 5:19, 5:25, 5:18 min/km
• 5 - 10 km in 27'37" (5:31 min/km, 144 bpm)
  5:37, 5:35, 5:25, 5:29, 5:31 min/km
• 10 - 15 km in 27'21" (5:28 min/km, 146 bpm)
  5:26, 5:39, 5:28, 5:23, 5:28 min/km
• 15 - 20 km in 27'12" (5:26 min/km, 147 bpm)
  5:36, 5:27, 5:34, 5:24, 5:11 min/km
• 20 km - finish (1,16 km) in 5'50" (5:02 min/km, 151 bpm)
  5:09 min/km
• op basis van nettotijd: 1u55'17"
• overall: 1756e uit 3879
• mannen: 1450e uit 2610
• mannen 60+: 34e uit 151

Analyse

Ik schrijf dit als een aanvulling op mijn oorspronkelijke verslag en een dag later, zodat ik wat perspectief heb. Natuurlijk is er de teleurstelling dat ik mijn jaar-beste tijd niet heb verbeterd. Afgezien daarvan liep ik best constant. Mijn zelf-opgenomen tussentijden op elke 5 km zijn nagenoeg hetzelfde. Dat ik op het moment van schrijven lichamelijke ongemakken heb is niet verwonderlijk; het is een zwaar parcours. Ik sprak kort even met een marathoner die onder de 3 uur gelopen had en twijfelde of hij die dag nog zonder te strompelen vooruit kon komen. Zo zwaar dus!

Het feit dat ik na het 10 km punt zoveel mensen gepasseerd heb, zeg ook dat ik sterk gelopen heb. Van de andere kant, ik voel wel wat pijntjes en dat zegt me dat ik kracht tekort kwam om op dit parcours optimaal te presteren. Daar mag ik dus aan blijven werken, al was het maar om een marathon later dit jaar zonder kleerscheuren door te komen.

Al met al, een goed leermoment en redelijk gepresteerd.

Voor Koningsdag werd er door ’t Veerke uit Oud Gastel een aantal lopen georganiseerd, waaronder een halve marathon. Het parcours bestond uit drie korte ronden in het dorp en na pakweg 5 km deden we nog een ronde om 10,1 km vol te maken voor de “10 km” lopers die tegelijk gestart waren en dan nog eens 11 km richting het industrieterrein van Roosendaal. Het was redelijk loopweer, met zon, 13℃ in de schaduw en 19 km/u wind. Vooral de wind was een lastige tegenstander.

Het was goed tellen met die drie rondjes door het dorp. Dat was heel leuk voor de toeschouwers, minder voor de lopers. De meesten liepen duidelijk te snel, zelfs de toppers. Ik mocht dat later bekopen, doordat ik rond de 18 km een inzinking in het tempo had doordat ik bij de waterpost twee bekers water dronk en wandelde. Ik had erge dorst en had wellicht toch extra moeten drinken vooraf. Wellicht was het een combinatie van gedeeltelijk herstel van de Halve van Helmond en de lange duurloop van de zondag ervoor. Wie zal het zeggen?

In de laatste ronde van 11 km probeerde ik bij een groepje lopers aan te sluiten dat een tijd in het hoofd leken te hebben van 1u50'. Dat bleek toch nog te hoog gegrepen te zijn, maar door telkens erop te jagen kon ik wel “boven mezelf uitstijgen”. Veel herinner ik me er niet van, want ik concentreerde me op het lopen. Wel merkte ik dat in km 20 ineens de wind pal van voren kwam en ik moest vechten om het tempo te handhaven. Gelukkig had ik vaak genoeg lange duurlopen gedaan om in elk geval de afstand uit te lopen, maar wat was ik moe bij de finish!

• 21,09 km in 1u51'09" (5:16 min/km, 149 bpm)
• 0 - 5 km in 25'21" (5:04 min/km, 149 bpm)
  … 4:59, 5:08, 4:59, 5:03, 5:10 min/km
• 5 - 10 km in 26'29" (5:18 min/km, 150 bpm)
  … 5:20, 5:16, 5:16, 5:12, 5:25 min/km
• 10 - 15 km in 26'34" (5:19 min/km, 150 bpm)
  … 5:22, 5:21, 5:20, 5:19, 5:12 min/km
• 15 - 20 km in 27'14" (5:27 min/km, 149 bpm)
  … 5:14, 5:26, 5:41, 5:19, 5:34 min/km
• 20 km - finish in 5'31" (5:02 min/km, 152 bpm)
  … 5:13 min/km

In elk geval heb ik mijn tijd van Helmond (1u53'41") met 2'21" verbeterd en 1u51'09" is nu mijn jaar-beste tijd op de halve marathon.

Ik had nog nooit in Helmond gelopen en het was een behoorlijk eind reizen, ook zonder vertragingen op de terugweg. Toch had ik er wel zin in, want het was pas de derde keer dat het georganiseerd werd, met een start en finish in de wijk Helmond Brandevoort.

Men mocht kiezen tussen 5 en 10 km (een ronde) en de halve marathon (twee ronden). Voor de jeugd waren er op de atletiekbaan van de Helmonds Atletiek Club (HAC) jeugdlopen. De halve marathon startte het eerst, om 11.00 uur.

Ik stond weer veel te ver naar achteren, maar eigenlijk was dat niet erg, rustig starten. De 6 s achterstand op de richttijd van 1u54'59" had ik zo ingehaald op het dubbele fietspad. Er was meteen een spoortunnel om te nemen op De Voort. Tussen 2 en 3 km (er waren geen kilometerbordjes, noch hazen) mochten we de klim over de N270 maken, die we ook weer op de terugweg in omgekeerde richting maakten. Daarna ging het parcours naar de atletiekbaan van HAC, waar we driekwart ronde van namen, om via een andere (langere) weg terug naar het viaduct over de N70 te lopen, daarna een (minder steile) spoortunnel en een flinke omweg naar de andere kant van de wijk Brandevoort, waar we de finish rechts lieten liggen voor een tweede ronde. Het stond allemaal goed aangegeven en er stonden verkeersbegeleiders om ons vrije doorgang te geven.

Ik had me bewust wat ingehouden en de drankposten kostten me wat extra seconden. Gelukkig had ik vooraf voldoende gedronken en had ik een flacon gevuld met limonadesiroop bij me, zodat ik noch dorst had, noch zonder energie kwam te zitten. Vermoeiend was het natuurlijk wel, want ik liep de snelste halve marathon van dit jaar. Het was nog niet zo snel als in de Drechtstadloop 2022, maar toen woog ik enkele kilootjes minder.

In de laatste kilometer kon ik nog iets versnellen naar de finish toe. Aan mijn gemiddelde hartslag was te zien dat ik zelfs overall nog wat sneller had kunnen gaan. Maar goed, het doel was onder de 1u55' en dat is ruimschoots gehaald. Ik wilde zeker niets forceren met nog een volgende halve marathon over negen dagen (27 april, Koningsdag).

En, niet onbelangrijk, ik had nu eens geen stijfheid in mijn heupspieren, helemaal niets. Dat was een van mijn doelen bij het lopen van halve marathons. Nu maar eens kijken of ik het in Oud Gastel (Vlietloop) op Koningsdag kan verbeteren.

De cijfertjes

• halve marathon in 1u53'41" (5:23 min/km, 146 bpm)
• eerste ronde in 57'05' (5:25 min/km)
• tweede ronde in 56'36" (5:22 min/km)
• 0 - 5 km in 26'51" (5:22 min/km, 143 bpm)
  5:26, 5:21, 5:25, 5:23, 5:16 min/km
• 5 - 10 km in 26'53" (5:23 min/km, 144 bpm)
  5:23, 5:21, 5:28, 5:23, 5:18 min/km
• 10 - 15 km in 27'14" (5:27 min/km, 145 bpm)
  5:30, 5:30, 5:37, 5:17, 5:20 min/km
• 15 - 20 km in 26'23" (5:17 min/km, 150 bpm)
  5:14, 5:10, 5:17, 5:25, 5:17 min/km
• 20 km - finish (1,26 km) in 6'20" (5:02 min/km, 159 bpm)
  5:06, 4:39 min/km
• 244e van 422 finishers
• 214e van 309 mannen
• 83e van 127 M45
• waterposten op 2 en 8 km (12,5 en 18,5 km in tweede ronde)

Bij het inlopen voor deze prestatieloop voelde ik al dat ik nog niet helemaal hersteld was van de halve marathon 8 dagen eerder. Het zou er dus om spannen of ik de tijd van februari (1u17'46") kon verbeteren, evenaren zou al heel goed zijn. Voor de zekerheid had ik op mijn horloge 1u17'59" ingevuld als streeftijd, zodat ik een wat meer realistische tijd had op me op te richten.

De eerste drie kilometers kon ik wat voorsprong opbouwen op de door mij gewenste eindtijd, maar het voelde zwaar aan. Mijn hartslag was veel te laag voor de inspanning die ik ervoer. Mijn benen waren dus nog moe. Ik zou elk voordeeltje moeten pakken, elke bocht in de binnenste bocht lopen, zodat ik seconden kon opsparen voor het stukje lopen op een bospad en dan 180 graden keren om terug naar de weg te lopen. Dat stukje bospad zit in de vierde kilometer van de vijf kilometers die dit parcours lang is.

Bij het doorkomen in de eerste ronde had ik nog maar 6 seconden over van de pakweg 17 s die ik onderweg maximaal had opgebouwd (en op het bospad grotendeels verloren). Bij het ingaan van de tweede ronde begon ik te twijfelen en daarom zette ik de eerste kilometer flink aan om duidelijk te maken dat ik toch echt op een tijd aan het azen was. Gelukkig bleef het tempo op de daarop volgende kilometers redelijk rond de 5:12 min/km liggen (uitgezonderd de kilometer met het stukje bos dan).

Bij het doorkomen van de tweede ronde had ik door iets sneller te lopen op kilometer 10 nog 3 seconden voorsprong over. Meestal moet ik een minuut laten liggen in de derde ronde, wat me in 79 minuten zou laten finishen. Ik probeerde dus sneller dan 5:12 min/km te lopen, maar dat mislukte jammerlijk door vermoeidheid in de benen. Na kilometer 14 lag ik 19 seconden achter op het schema. Het kon nog, maar dan moest ik wel flink aanzetten. Het hoefde geen sprint te worden, maar sneller dan 5 min/km moest het wel, intervaltempo (lees: 3 km tempo). Ik mocht putten uit mijn reserves, zonder dat ik iemand had om me op te richten. Er was iemand die een minuut op me voorliep en zelfs nog op me uitliep en er was een loper achter me (had ik op het lusje in het bos al gezien) die waarschijnlijk boven de 80 minuten zou uit komen. Verstand op nul, pijn negeren en gaan met die banaan!

De officiële tijd was twee seconden langzamer dan in februari. Dat is dichtbij genoeg om te stellen dat ik praktisch dezelfde tijd liep. Het kostte me wel veel meer inspanning dan toen.

• 15 km in 1u17'48" (5:11 min/km, 146 bpm)
• 0 - 5 km in 25'54" (5:11 mkm)
  5:06, 5:08, 5:08, 5:19, 5:14 min/km
• 6 - 10 km in 26'01" (5:12 min/km)
  5:02, 5:12, 5:15, 5:22, 5:10 min/km
• 11 - 15 km in 25'50" (5:10 min/km)
  5:17, 5:14, 5:13, 5:24, 4:47 min/km

Omdat ik 4 km ingelopen had, wilde ik naderhand nog 6 km lopen, om zo aan 25 km te komen. Ik moest een paar keer het uitlopen onderbreken om de stijfheid in de heupen er uit te rekken. Thuis mocht ik even mijn enkels ontspannen met de foamroller, want ook die enkels voelde behoorlijk stijf aan. Ik mag stellen dat ik vandaag tot het gaatje gegaan ben.

Al bij het inlopen voelde ik dat ik vandaag best eens een goede tijd zou kunnen neerzetten. Echter, na een kilometer hardlopen in de wedstrijd voelde ik mijn darmen opspelen. Ik was er niet al te bezorgd over, maar de krampen namen wel toe met de kilometers. Halverwege, net na het 11 km punt had ik er genoeg van. De opgebouwde voorsprong op een eindtijd van 1u55' verdampte van 1'24" naar 9" achterstand. Ik was dan wel van de krampen verlost, de energie was eveneens verdwenen. Wellicht als ik een gelletje bij me had gehad, had ik iets goed kunnen maken, maar het mocht niet zo zijn. Enfin, wel uitgelopen, want dat is het minste wat je doet en ook nog eens onder de twee uur.

• 21,098 km in 1u56'27" (5:31 mkm, 150 bpm)
• 0 - 5 km: 26'23" (5:17 min/km)
  5:17, 5:09, 5:15, 5:16, 5:26 min/km
• 5 - 10 km: 26'50" (5:22 min/km)
  5:20, 5:21, 5:17, 5:20, 5:32 min/km
• 10 - 15 km: 28'27" (5:41 min/km)
  5:33, 6:43, 5:28, 5:23, 5:20 min/km
• 15 - 20 km: 28'07" (5:37 min/km)
  5:32, 5:37, 5:50, 5:35, 5:33 min/km
• 20 km - finish: 6'42" (5:17 min/km)
  5:29 min/km

Misschien het beste om deze zo snel mogelijk te vergeten. Zelfs al had ik de noodstop niet hoeven te maken, dan nog was dit geen snel parcours, met 136 stijgende meters. Oké, het is geen bergparcours, maar ook niet het typische parcours dat zo plat als een pannenkoek is.

Na een heel rustige week was ik blijkbaar genoeg uitgerust om aan een 15 km prestatieloop mee te doen. Het was de Kievitloop, een parcours van 5 km dat je naar believen 1, 2 of 3 keer mag lopen. Er stond wel een straf windje (28 km/u, windkracht 4) en het was maar net boven het vriespunt, waardoor dat windje ijzig koud aanvoelde 🥶

Omdat ik er de vorige keer 1u20'17" over deed en nu daaronder wilde duiken, ging ik van de eerste kilometer meteen op tempo lopen (sneller dan 5:20 min/km). Na een ronde kwam ik in 25'04" door, met dus 1'36" voorsprong op 26'40".

In de eerste 1700 m van de tweede ronde stond de wind pal voor en ik had geen hardlopers meer om me door te laten meetrekken. Gelukkig kon ik uit de wind weer tempo maken, al was het iets langzamer dan in de eerste ronde (ik werd moe). Ik kwam door op 51'00", met 2'20" voorsprong op 53'20".

De derde ronde moest ik veel laten liggen, vooral op het stukje onverhard in het bos, dat in de eerste twee ronden niet zóveel tijdverlies opleverde als in deze derde ronde. Nu moest ik 30 s toegeven op het gemiddelde tempo. Het was niet anders. Ik kon daarna met een 5:09 min/km het gemiddelde tempo weer oppakken. Ik had bij de finish nog maar 2'14" voorsprong op 1u20'00". Gelukkig was dat ruim voldoende om door te gaan als verbetering van mijn tijd in januari (2'21", oftewel 3% sneller).

• 15 km in 1u17'46" (5:11 min/km, 153 bpm)
• 0 - 5 km in 25'04" (5:01 min/km, 152 bpm)
  4:59, 5:05, 4:57, 5:04, 4:56 min/km
• 5 - 10 km in 25'51" (5:10 min/km, 154 bpm)
  5:12, 5:04, 5:02, 5:15, 5:16 min/km
• 10 - 15 km in 26'39" (5:20 min/km, 153 bpm)
  5:18, 5:17, 5:12, 5:40, 5:09 min/km

Na de finish was ik wonder boven wonder niet zo stijf als een hark, zoals ik wel ruim een maand eerder was. Blijkbaar doe ik toch iets goed met mijn training. In elk geval kon ik later die dag met een gerust hart inschrijven voor een halve marathon op 11 maart in Dordrecht.

12 februari mochten ruim 200 hardlopers op weg voor de halve marathon tussen Maasland en Schipluiden. Naar verluid was dit een vernieuwd parcours, maar ik liep hier voor het eerst en de wijziging maakte me daarom weinig uit. Het is altijd passen en meten om een parcours kloppend te maken en exact op een afstand uit te komen. Echt snel is dit parcours niet, nieuw of oud.

Ik was benieuwd of ik in mijn on-fitte staat wel een halve marathon zou kunnen uitlopen. De twee rustig gelopen 10 Engelse Mijl in het weekend ervoor deed me vermoeden dat ik mijn best zou moeten doen. Snel zou het in elk geval niet worden. Mijn doel was redelijk constant lopen en onder de 2 uur. Ik had 1u59'59" ingesteld op mijn horloge (5:41 min/km).

Het rondje door Maasland ging natuurlijk veel te snel. Ik moest ook uitkijken om niet te vallen op de schots en scheve straatklinkers. Een smal voetgangersbruggetje net voor de doorkomst haalde ineens alle snelheid uit de hardlopers. Net na de doorkomst (4'26" netto) kwam de eerste kilometer in 5'16". Ik was niet de enige die te snel van start gegaan was. Ik liet het tempo geleidelijk zakken tot rond de 5:30 min/km, wat vandaag het juiste tempo leek te zijn.

Via de Molenweide verlieten we Maasland om over fietspaden richting Schipluiden te lopen. Net na de 4 km was er de afsplitsing van de 10 km lopers (die tegelijk met ons gestart waren). We ging verder op het Gaagpad, terwijl de 10 km lopers alvast over de Duifpolder liepen, waar wij straks hen zou volgen, met een omweg terug naar Maasland.

Ik vond het vreemd dat er bij het 5 km punt geen drankpost stond; die kwam pas een paar kilometer verderop in het parcours. We liepen over de fietsersbrug nabij de haven Schipluiden in. Daar mochten we nog een stukje van het jaagpad van de Kadeloop doen en kronkelend door het dorp weer de fietsersbrug over, die vanuit deze richting flink steiler was. Ik voelde ook dat er al 10 km hardlopen achter de rug was.

Terug op de Gaagweg (met duidelijk een wind tegen) kwam er een mevrouw met hond op de fiets achter me rijden. Toen ze me passeerden hadden we een kort gesprek (ik was niet buiten adem) met de mevrouw. Nadat ze me (rustig) voorbij gereden was kon ik haar als soort van haas gebruiken. Vandaag waren er namelijk geen hazen. Na een paar kilometer ging zij rechtdoor en ik linksaf voor een uitgebreide omweg naar Maasland.

Net na de 15 km kwam er zo’n vreemde uitzwieper met keerpunt om de afstand passend te maken. We liepen toen telkens langs het water en als ik niet zo moe was geweest, had ik het vast heel mooi gevonden. Na het 20 km punt mochten we het dorp Maasland weer zien en ik kon een kleine tempoverhoging inzetten. Op de laatste 100 m kon er zelfs een bedaard sprintje vanaf (4:44 min/km).

Na de finish veterde ik de schoen los waarop de S.A.W. chip zat die ik voor de dag geleend had (ik had de mijne thuis laten liggen). Na een korte wandeling met stijve benen kon ik me omkleden bij de Maaslandse voetbalvereniging MVV en de lange rit naar huis hervatten.

Halve marathon in 1u55'16" (5:27 min/km, 148 bpm)

• 0 - 5 km in 27'07" (5:25 min/km, 146 bpm)
  5:16, 5:23, 5:33, 5:28, 5:27 min/km
• 5 - 10 km in 27'17" (5:27 min/km, 147 bpm)
  5:26, 5:24, 5:22, 5:44, 5:20 min/km
• 10 - 15 km in 27'20" (5:28 min/km, 148 bpm)
  5:29, 5:33, 5:24, 5:28, 5:25 min/km
• 15 - 20 km in 27'48" (5:34 min/km, 149 bpm)
  5:22, 5:34, 5:35, 5:38, 5:36 min/km
• laatste 1,1 km in 5'44" (5:13 min/km, 153 bpm)
  5:18 min/km

Qua snelheid was deze prestatieloop vergelijkbaar met de 15 km van de Kievitloop in januari, wat me enigszins verbaasde. Blijkbaar is het nog een lange weg te gaan tot ik tijden kan lopen die ik wil lopen. Van de andere kant, was het een zware wedstrijd (ik zag aardig wat mensen met stijfheid in het lichaam) en maakt dat natuurlijk veel uit.

Na een week met vele trage kilometers en Garmin die daarover klaagde (niet productief), besloot ik om op zondag gratis (voor leden van Spado) mee te lopen met de Kievitloop. Start was om 10.30 uur.

Ik had geen hoge verwachtingen. De dag ervoor had ik een wat snellere training gedaan en daarvan was ik nog niet hersteld. In die zaterdag-training leek 6 min/km nogal aan de rappe kant, zelfs voor twee van de twaalf kilometer. Verder had ik me voorgenomen om niet op mijn klokje te kijken, alleen op de klok bij de doorkomst en finish.

Mijn start was best wel achteraan en natuurlijk kwam ik daardoor niet snel over de startlijn (10 s na het startsignaal). Het voelde wel goed om weer tussen zoveel mensen te lopen. Enkelen daarvan zouden vandaag hun eerste wedstrijd lopen als afsluiting van de beginnerscursus van Spado. Er was dus veel positieve energie.

Er stond een stevig briesje, maar gelukkig vingen de bomen veel daarvan weg. Alleen het stukje op de Molenzichtweg, pakweg 1600 m lang, was het even aanpoten, ook al omdat het daar een vals plat omhoog is. Na een kilometer voelde ik aan mijn spieren dat ik te lang stilgestaan had voor de start. Mijn spieren verkrampten een beetje. Gelukkig trok dat na een paar kilometer weg.

Omdat ik achteraan vertrokken was, kon ik een inhaalrace doen. Afgezien van de twee winnaars van de 15 km en een fanatieke 10 km loper ben ik nergens ingehaald. Het punt waar ik “massaal” ingehaald werd was dus zo’n 500 m voor mijn doorkomst op de 10 km. Ik schat dat ik twee minuutjes eerder bij het 10 km punt had moeten zijn om dubbelen te voorkomen. Werk aan de winkel voor de volgende keer.

De laatste ronde waren de meeste mensen die voor me liepen al gefinisht. Ik zag er nog twee voor me lopen, met pakweg 200 m tussenruimte tussen elk van de drie lopers. De eerste kon ik makkelijk voorbij lopen in anderhalve kilometer, maar de tweede liet zich niet pakken en versnelde toen hij me zag tijdens het lusje in het bos. Ik heb het nog wel geprobeerd, maar ik moest hem laten lopen. Ik zag wel dat hij moeite moest doen en telkens zijn schouders moest ontspannen door de armen uit te zwaaien. Mijn schouders waren en bleven ontspannen. Zijn tempo varieerde nogal, zoals hij na de finish ook bevestigde. Niet dat het uitmaakte deze keer, want hij bleef me voor.

Hier zijn de cijfertjes.

• 15 km in 1u20'17" (5:21 min/km, 149 min/km)
• 1e 5 km in 26'53" (5:23 min/km), waarvan:
• … 5:36, 5:24, 5:24, 5:15, 5:15 min/km
• 2e 5 km in 25'58" (5:12 min/km), waarvan:
• … 5:15, 5:16, 5:09, 5:12, 5:06 min/km
• 3e 5 km in 26'35" (5:19 min/km), waarvan:
• … 5:22, 5:19, 5:26, 5:19, 5:10 min/km
• 0,15 km in 41" (4:28 min/km)

Na de finish waren mijn benen behoorlijk vol gelopen. Ik had qua hartslag tegen de anaërobe drempel gelopen, maar eerlijk gezegd was ik gewoon moe van alle kilometers die week, ook al waren ze veelal langzaam (8 min/km). Ik heb het er maar uitgelopen door een stukje te dribbelen en voor de rest te wandelen naar huis.

Wat kan ik zeggen over een loop waarvan ik zulke hoge verwachtingen had en die natuurlijk nooit uit konden komen. Vergeleken met vorig jaar was de sfeer dit jaar “normaal”. Ik miste het enthousiasme van de organisatie om eens goed uit te pakken in 2021 na een afwezigheid door corona in 2020. Maar ja, het was wel 15 km en het parcours net zo uitdagend als het voorgaande jaar. Het weer was ook stukken beter dan vorige week in Dordrecht.

Desondanks wilde ik deze keer goed scoren. Ik wist al dat ik de tijd van 2021 niet kon bereiken. Toen had ik een halve marathon laten schieten om deze in plaats daarvan te lopen, volledig uitgerust dus. Nu was ik nog moe van de 2022 editie van die halve marathon een week eerder, plus de verkoudheid die ik daar opgelopen had was nog volop aanwezig.

Ik schoot de eerste meters na de start over de atletiekbaan en voelde dat het veel te hard was. Zelfs na temperen kwam ik nog aan 4:42 min/km gemiddeld op de eerste kilometer. Ik had zelfs zicht op de haas van 1u10'. Die liet ik lekker gaan, want mijn gunstigste verwachting voor deze keer was 1u12'. Ik kon de haas van 1u15' in kilometer 2 nog voorblijven (4:52 min/km), maar in kilometer 3 werd ik ingehaald (5:04 min/km). Ik kon er zo’n beetje bij blijven voor de volgende kilometers, maar na het 5 km punt begon ik hem in bochten uit het zicht te verliezen. Ik sloeg de waterpost over, want ik had geen dorst.

Nu was het op mezelf en zo hard mogelijk lopen zonder mezelf op te blazen. Ik voelde duidelijk dat ik niet sneller kon en moest mensen laten passeren. Na wat slokjes drink bij de waterpost (zonder af te remmen, even na het 10 km punt) kon me iets herpakken en langzaam mensen terug inhalen. De helling op bij de een-na-laatste kilometer was natuurlijk uitdagend en daarna kon ik iets versnellen naar de finish toe. Er was geen eindsprint vandaag.

• 15 km 1u15'40" (5:03 min/km, 149 bpm), waarvan:
• … 0 - 5 km in 24'51" (4:59 min/km, 146 bpm)
  4:42, 4:52, 5:04, 5:10, 5:03 min/km
• … 5 - 10 km in 25'34" (5:07 min/km, 149 bpm)
  5:16, 5:12, 5:02, 4:58, 5:07 min/km
• … 10 - 15 km in 25'12" (5:02 min/km, 152 bpm)
  4:58, 5:02, 5:17, 5:09, 4:46 min/km
• 83ste van 176 overall

Met twee wedstrijden achter de kiezen kan ik stellen dat ik op de marathon een tijd mag verwachten rond de 3u50'. Dat is jammer, want in Spijkenisse wilde ik met de hazen meelopen en die zijn er enkel voor 3u45' en 4u00'. Het lijkt me duidelijk waarvoor ik mag kiezen, vier uur. Als ik overigens kijk naar mijn gemiddeld tempo en hartslag die week, dan zou 3u45' in principe mogelijk zijn.

Ik reed samen met twee clubgenoten naar Dordrecht, om in de stromende regen en flink wat wind naar de start te wandelen van de halve marathon wedstrijd van de Drechtstadloop. Het kwam goed uit dat de start 10 minuten was uitgesteld, want we waren aan de late kant. Ik had de dag ervoor al een testje gedaan, waardoor ik wist dat 1u45' erg onwaarschijnlijk was. Met de plotselinge barre omstandigheden na een periode van mooi weer maakte dat ik er een hard hoofd in had of ik zelfs de finish wel hardlopend zou kunnen bereiken. Het zou een zware race worden voor me.

Bij het inlopen voelde ik al dat ik te luchtig gekleed was; een thermo-shirtje onder mijn dikke t-shirt ware beter geweest. Enfin, we gingen met zijn ruim zeshonderden van start en gelukkig stond ik redelijk in het midden van de groep, zodat ik meteen op het juiste tempo zat, min of meer. De kou speelde al gauw op met lichte krampen in de darmen. Gelukkig weet ik hoe ik hiermee om kan gaan, maar het liet me wel het tempo matigen en daarna (als de kramp over was) versnellen. Een constant tempo had ik dus niet.

Zicht op het tempo had ik niet, want door de stromende regen op mijn bril kon ik het schermpje van mijn sporthorloge niet aflezen. Ik liep maar ouderwets op gevoel en de tussentijden op 5, 10 en 15 km. Ik had last met het op en neer gaan over de dijken en van de tegenwind in de eerste zeven kilometer. Omdat het zo massaal was, waren er altijd wel mensen die te snel van start waren gegaan en die ik kon inhalen. Zo had ik een doel om door te zetten ondanks mijn reservering over het verloop van de wedstrijd. Gedachten om te stoppen bleven namelijk maar opkomen, wat me zei dat mijn lichaam het maximale gaf. Dat was niet zoveel als ik gewend was, want ik had nog een griepprik te verwerken die ik vijf dagen eerder had gekregen. Mijn ervaring met de coronaprik (twee weken voor de griepprik) was dat het minstens twee weken duurt voordat ik weer maximaal kan presteren (twee dagen na mijn griepprik kon ik zelfs nauwelijks op de benen staan, laat staan hardlopen).

Met die gedachten in mijn hoofd, de lichamelijke ongemakken en de triestheid van het verdrinkende landschap om me heen (lees: stromende regen) maakte dat ik het niet naar mijn zin had. Elke kilometer was een zegen, want dat betekende een kilometer minder tot deze marteling over was.

Enfin, het 16 km punt naderde en ik ging een poging wagen om, ondanks de ellende, de komende 5,1 km iets sneller te lopen. Dat lukte 2 km en toen… de man met de hamer. Ik had geen energie meer in de tank. Gelukkig had ik al die weken getraind op vetverbranding en dat redde me enigszins. Het ongemak dat ik eerder had ervaren leek nu “prettig”, want vanaf dit moment scheidden de mannen zich van de jongens. De kilometerbordjes werden een obsessie om te passeren. Alleen, die waren er niet meer na km 19, tenminste ik kon ze niet vinden. Dan uit wanhoop toch maar op mijn horloge kijken. Ik kon daar ook geen wijs uit, want de druppels op het brillenglas maakte dat ik net zo goed geen bril had kunnen dragen (want dan had ik ook niets kunnen lezen). Ik liep half-blind goed kijkend naar obstakels (ik was al een paar keer gevallen tijdens voorgaande wedstrijden door niet op te letten). Een haas was wel zo fijn geweest, maar er waren geen officiële hazen; iedereen moest op zichzelf presteren.

De meters kropen voorbij, mijn benen waren al meer dan oververmoeid. De “paar meters” die het volgens toeschouwers nog maar was, bleken meer hectometers (kilometers in mijn beleving). Maar enfin, de finish kwam in zicht, de lijn werd gepasseerd, medaille om de nek en bibberend terug strompelend naar de kleedruimte. Een clubgenoot was in de prijzen gevallen (2e mannen 60+) en de ander was slechts drie minuten later dan ik gefinisht.

• ½ marathon in 1:50:19 (5:14 min/km, 149 bpm)
• 17e M60 (van 53)
• 364e overall (van 636)
• tempoverloop:
• … 0 - 5 km in 26'03" (5:12 min/km, 152 bpm)
  5:15, 5:17, 5:08, 5:08, 5:13 min/km
• … 5 - 10 km in 25'22" (5:04 min/km, 149 bpm)
  4:59, 5:14, 4:55, 5:06, 5:04 min/km
• … 10 - 15 km in 25'47" (5:09 min/km, 153 bpm)
  5:04, 5:09, 5:08, 5:08, 5:14 min/km
• … 15 - 20 km in 26'32" (5:18 min/km, 148 bpm)
  5:09, 5:01, 5:24, 5:34, 5:20 min/km
• … 20 km - finish in 6:35" (5:14 min/km, 147 bpm)
  5:18, 4:55 min/km

Helaas kan ik niet veel concluderen uit deze “testwedstrijd”. Mijn fitheid was 80% en de omstandigheden niet bepaald ideaal. Afgezien van de fitheid, komt 1u50' op de halve marathon onder deze omstandigheden (wind 26 km/u) overeen met 3u48' op een marathon onder ideale omstandigheden. Dat is net niet genoeg voor de hazen van 3u45'. Ik ga in Zoetermeer (13 november 2022) eens kijken of ik wat aan die snelheid kan doen. Als ik dan genoeg hersteld ben, zou ik de 15 km binnen 1u13' moeten lopen, anders wordt het zeker 4 uur voor de marathon.

Ik liep de 15 km van de Kievitloop als trainingsloop. Het doel was om een dag na de 10 km van de Cirkel Loop deze keer drie ronden te lopen van het 5 km parcours in bossen van Bergen op Zoom met de rem erop, zogezegd. Het parcours is verhard op een stukje van circa 300 m in het bos na en niet autovrij.

Ik was begonnen met de gedachte dat ik vandaag 27 km zou lopen op gemiddeld 6:40 min/km, maar dit was een prestatieloop en daarom werd ik toch verleid om meer te doen. Het eerste rondje van 5 km ging nog in 29 minuten, maar bij de eerste doorkomst zette ik al aan en het tweede rondje ging in 27, het derde (toen ik begon te jagen op lopers in de verte) in 25 minuten. Vooral door die laatste ronde werd het toch nog een zware loop en een pittige “training”.

• 15,06 km in 1u21'56" (5:26 min/km, 135 bpm), in drie ronden:
• … 1e ronde 5 km in 29'20" (5:52 min/km, 126 bpm)
  … 5:54, 5:50, 5:52, 5:47, 5:57 min/km
• … 2e ronde 5 km in 27'19" (5:28 min/km, 135 bpm)
  … 5:37, 5:20, 5:18, 5:28, 5:36 min/km
• … 3e ronde 5 km in 25'03" (5:01 min/km, 145 bpm)
  … 5:07, 4:55, 4:55, 5:08, 4:58 min/km
• officiële (bruto) tijd 1:22:01
• 14e van 20 lopers (M/V) op 15 km

De tweede week achter elkaar liep ik op zaterdag een 10 km wedstrijd/prestatieloop. Deze keer was het de sponsorloop voor Hospice De Cirkel in Papendrecht die terminale patiënten verzorgd in de laatste fase van hun leven, een goed doel dus. Ons inschrijfgeld ging er voor 100% naar toe. Helaas hadden zich niet veel mensen ingeschreven, zoals dat gaat nadat mensen door social distancing compleet uit conditie zijn geraakt en geen mogelijkheid zien die terug te krijgen.

Mijn doel vandaag was een sub-47 minuten loop, maar ik had er een hard hoofd in met al die nattigheid. Verder was het parcours niet autovrij en had ik twee onaangename bijna-ongelukken met sneller verkeer. Me goed concentreren ging dus niet, zeker niet in de tweede van de twee ronden van vijf kilometer.

Er werd gestart op de atletiekbaan, tegen de gebruikelijke richting in (we liepen met de klok mee). Dat ging eigenlijk best goed, met een tempo van onder de 4:30 min/km. Ik kon dat natuurlijk niet volhouden en al snel steeg het tempo, maar gelukkig niet al te veel. Bij de doorkomst mochten we een ronde maken op de atletiekbaan voor we terug de weg op gingen en de finish lag op het 250 m punt (in de tweede bocht).

• 10,25 km in 48'03" (4:41 min/km, 152 bpm)
• … 5 km in 23'15" (4:39 min/km, 151 bpm)
  … 4:26, 4:40, 4:37, 4:42, 4:47 min/km
• … 5 km in 23'51" (4:46 min/km, 153 bpm)
  … 4:47, 4:49, 4:48, 4:47, 4:45 min/km
• … 230 m in 58" (4:10 min/km, 157 bpm)

Er was geen indeling naar leeftijd, alleen naar geslacht. Ik was 13e man van 43 mannen en van 53 lopers op de 10 km.

Met een tussentijd van 47'06" op de 10 km kan ik op 6 november in Dordrecht van start gaan op een eindtijd van 1.45 uur op de halve marathon.

Dit zou een verre reis worden, naar het Gelderse Nijkerk, zo’n 2.40 uur (waarvan 38 minuten wachten op stations). Ik stond al om half vijf op om mijn ochtendroutine te doen, zodat ik om 6.14 uur de deur uit was om de trein van 6.44 uur te halen op station Bergen op Zoom. Om klokslag tien had ik mijn startnummer opgeprikt om een stukje te gaan inlopen op de 200 m baan van AV Nijkerk. Oh ja, ik had in mijn haast mijn OV-kaart op straat laten vallen en vond die gelukkig terug (oef!).

Bij het inlopen had ik al gevoeld dat een sub-47 minuten er vandaag niet inzat. Ik probeerde wat korte versnellingen en die kostten me te veel moeite. De vermoeidheid van de halve marathon zes dagen eerder was duidelijk niet uit het lichaam, ook al had ik donderdag en vrijdag als rustdag genomen en voor de rest van de week rustiger getraind dan wat op het schema stond. In plaats daarvan besloot ik mijn tijd van de Quikrun scherper te stellen, sneller dan 47'56" dus. Met gunstigere weersomstandigheden in Nijkerk zou dat mogelijk zijn.

Er stonden 87 lopers aan de start voor de 10 km (de 5 km startte 5 minuten later) en er was genoeg ruimte om te passeren. Niet dat ik dat veel hoefde te doen, want ik stond voor de verandering goed in het startvak. De route stond niet aangegeven, maar er waren verkeersbegeleiders om dat te doen en voor onze veiligheid te zorgen, want het parcours was niet autovrij. De landelijke wegen hadden voornamelijk straatklinkers als ondergrond, maar die lagen er goed in. Er waren stukjes geasfalteerde weg en fietspad. Het enige onverharde stuk was van het Hassemanpad naar de atletiekbaan, een stukje grasveld.

Ik probeerde zo lang mogelijk het tempo vast te houden, maar forceerde het niet. Gelukkig voor mij (maar niet voor de lopers) kon ik een aantal lopers passeren die hun tempo wat lieten varen. Het was immers een wedstrijd. Verder hadden we in de eerste helft voornamelijk wind van achteren. Dat hield in dat ik bij de tweede helft wat van mijn voorsprong op de 48 minuten verwachte eindtijd verloor. Ik vertrouwde er maar op dat ik dat wel op de laatste kilometer goed kon maken, met een eindsprint naar de finish. In mijn 121ste keer dat ik een 10 km wedstrijd liep, zou ik dat wel moeten weten.

En inderdaad, ik kon er nog een 100 m eindsprintje uitpersen naar de finish.

• 9,97 km in 47'38" (4:47 min/km, 154 bpm), waarvan:
• … 5 km in 23'55" (4:47 min/km, 152 bpm)
  4:47, 4:50, 4:48, 4:42, 4:46 min/km
• … 4,97 km in 23'53" (4:46 min/km, 156 bpm)
  4:49, 4:50, 4:51, 4:46, 4:36 min/km
• 5e van 15 mannen 55 tot 99 jaar
• 46e van 87 lopers overall

Na de finish wilde ik zo snel mogelijk terug naar het treinstation, maar ik wilde nog wel even de inwendige mens versterken met een kopje erwtensoep uit de sportkantine van AV Nijkerk. Ik moest immers nog een eind reizen. Dat was een waarheid als een koe, want gelukkig had ik niet te maken met werkzaamheden of het treurige uitvallen van treinen door een aanrijding, maar een stilgevallen Eurostar gooide roet in het eten. Ik mocht veel langer dan de toch al lange 26 minuten wachten op station Rotterdam Centraal. Gelukkig haalde de trein de vertraging deels in, zodat ik maar 12 minuten vertraagd op station Bergen op Zoom arriveerde, met een wandeltochtje van 25 minuten voor de boeg om thuis te komen.

Als ik alleen maar gereisd had, zou ik best al moe geweest zijn, maar nu was ik bekaf en ging vroeg naar bed om de volgende dag mijn 27 km in de Bergse bossen te kunnen lopen, heel, heel rustig.

Ik wilde deze halve marathon eigenlijk als alternatieve training doen (had een 23 km op het schema staan) en daarom startte ik achter de hazen voor twee uur. Het was lang wachten tot het parcours vrijgegeven werd (23 minuten) en daarna nog 3 minuten schuifelen naar de startlijn. Wellicht dat dit verklaart waarom ik halverwege van tactiek veranderde.

Een halve marathon in twee uur is 5:42 min/km, maar de hazen liepen duidelijk sneller, circa 5:36 min/km. Rond de 7 km kwam daar de klad in en ging men langzamer lopen. Ik besloot om dan maar zelf het tempo aan te houden, maar toen de hazen maar achter bleven, besloot ik naar de hazen van 1u55' te lopen. Die waren zo’n twee minuten eerder vertrokken dan de 2 uur hazen, waar ik dan nog eens 24 s achter zat. Als ik de hazen van 1u55' voorbij zou lopen, zou ik richting de 1u52' gaan.

Maar ja, dan moest ik ze wel in het vizier krijgen. Dat gebeurde op de Nijverheidssingel, net na het 13 km punt. Ze lagen zo’n 500 m op me voor. Met hun 5:27 min/km moest ik flink gassen om die afstand te overbruggen. Het tempo ging soms richting de 4 min/km, wat een beetje boven mijn niveau is op zo’n lange afstand. Geen wonder dat ik net na het 15 km punt viel. Mijn gezicht, elleboog en knie had schaafwonden en mijn bril was kapot. Nu was dat laatste niet zo erg, want die was toch al versleten. Ik heb nu een goede reden om naar de opticien te gaan.

Rond de 18 km kwam ik eindelijk bij de 1u55' hazen en ging erover heen. Om 5,5 km te lopen in de tijd dat de hazen 5 km liepen, mocht ik gemiddeld 4:57 min/km lopen, inclusief het oponthoud van de valpartij.

De laatste 3 km was een beetje een anticlimax, hoezeer de toeschouwers ook aanmoedigden. Ik liep door de finish zonder eindsprint.

Officiële uitslag

• 5 km 28:08, 5:37 min/km
• 10 km 55:40 (27:32, 5:30 min/km)
• 15 km 1:21:26 (25:46, 5:09 min/km)
• 20 km 1:46:43 (25:17, 5:03 min/km)
• finish 1:52:17 (5:34, 5:04 min/km)
• 117e van 123 overall
• 5e van 6 M60

Zelf-geklokt

• 21,39 km in 1u52'19" (5:15 min/km, 147 bpm), waarvan:
• … 5 km 27'46" (5:33 min/km, 137 bpm)
  5:19, 5:33, 5:42, 5:36, 5:36 min/km
• … 10 km 55'02" (5 km in 27'16", 5:27 min/km, 145 bpm)
  5:53, 5:13, 5:40, 5:24, 5:06 min/km
• … 15 km 1u20'31" (5 km in 26'31", 5:18 min/km, 150 bpm)
  5:09, 4:58, 5:18, 5:01, 5:03 min/km
• … 20 km 1u45'35" (5 km in 25'04", 5:01 min/km, 155 bpm)
  5:02, 4:52, 4:47, 5:10, 5:13 min/km
• … finish 1u52'19" (1,36 km in 6'44", 4:57 min/km, 151 bpm)

Analyse

Als ik kijk naar hoe snel ik liep, terwijl ik niet echt goed voorbereid was op een halve marathon wedstrijd, schat ik dat ik in een optimale wedstrijd onder de 5 min/km had kunnen lopen. Dat is dan voor mij een opsteker voor de Drechtstadloop over een maand.

Op zondag 11 september 2022 werd om 11.00 uur in Roosendaal op de atletiekbaan van THOR het startschot gegeven voor een 10 km wedstrijd over twee ronden. Gelukkig ging alles goed, want tijdens de 5 km, een uur eerder, liepen de recreanten een extra ronde van 400 m door een vergissing van een van de vrijwilligers. Toen ik ernaar vroeg was het antwoord dat men voor de zekerheid bij de 10 km de uitgang naar de parkeerplaats en verder had afgesloten, zodat zo’n vergissing niet nogmaals werd gemaakt. Toen alle 10 km lopers er voorbij waren, ging de uitgang open. De 10 km lopers moesten namelijk wèl een extra ronde lopen om de afstand kloppend te maken.

Ik had niet goed opgelet bij het startschot en daarom drukte ik mijn startknop pas in toen ik 2 s later de start passeerde. Het ging natuurlijk meteen te snel (4:02 min/km). Ik matigde, zoals dat hoort, meteen mijn tempo, maar lette er niet al te goed op. Ik liep de eerste kilometers vooral op gevoel. Dat dit een verstandige keuze was bleek uit de borden die de kilometers aangaven. Die stonden op de goede plek, maar met verkeerde cijfers. Ach ja, dan lopen we maar met de blik op oneindig en zo snel als het kan.

Na drie kilometer keek ik dan eindelijk op mijn klokje en zag dat ik al wat voorsprong had op mijn 49 minuten eindtijd, 25 s. Het parcours was een beetje vreemd. In het begin veel rechte stukken en naar de doorkomst/finish toe veel bochten. Het 5 km punt stond net voor de doorkomst en daar had ik 36 s voorsprong op mijn 49 minuten. Ik dronk enkele meters verder een bekertje water, waardoor ik even wat langzamer ging lopen. Het was niet anders.

Toen kwam de altijd zware zevende kilometer, die ik redelijk goed doorstond. Daarna, met nog 3 km te gaan, zette ik een kleine versnelling in en begon per kilometer flink tijd te winnen. Ik schat dat ik zelfs de hele 10 km op 4:40 min/km had kunnen lopen. Maar goed, dat was vandaag niet de opdracht, sub-48 minuten was goed genoeg. Die sub-47 minuten komt wel op 8 oktober in Nijkerk.

Het laatste stuk langs de parkeerplaats was best “technisch” (veel bochten), maar ik kon het tempo handhaven. Echter, geen eindsprint, want dat durfde ik toch niet met zoveel gedraai op het parcours. Voor je het weet lig je op de grond.

De officiële eindtijd was 47'56". Ik was 13e van 15 mannen tussen de 55 en 64 jaar, 72e overall van 105 lopers (inclusief recreanten).

Zelf had ik 47'54", met als tempo’s per kilometer:

• 4:45, 4:47, 4:44, 4:47, 4:49 min/km
• 4:59, 4:54, 4:42, 4:40, 4:38 min/km

De sub-48 minuten is genoeg basissnelheid voor een marathon in 3u45'. Dat wil zeggen dat ik deze maand gewoon hetzelfde kan blijven trainen (op basis van een marathon in 3u51') en in oktober kan overschakelen op het trainen voor een persoonlijk record (sub 3u44'25").

Ik had de 50'02" van de Ruitenberg Run in Maasdijk zes weken eerder als uitgangspunt genomen. De omstandigheden en het parcours waren deze keer ongunstiger (2℃ warmer, veel meer bochten en geen asfalt maar klinkers). En ondanks dat dit in theorie 34 s extra looptijd inhield, kon ik ver onder de 50 minuten duiken. Ik was namelijk sindsdien 3 kilogram afgevallen en had deze keer schoenen met carbonplaat aan, die veel comfortabeler liepen. Weg waren de pijnlijke enkels die ik meestal voel na zo’n wedstrijd op de weg.

De start was om 15.00 uur en het was half-bewolkt, 23℃, 40% luchtvochtigheid en een windsnelheid van 19 km/u. Dat leken me typische omstandigheden voor een doorsnee Nederlandse zomerdag. Ik stond wederom te ver naar achteren, waardoor ik in het begin weer te veel moest inhouden. Gelukkig was dit na zo’n 200 m over en kon ik voor de rest vrijuit lopen. Ik moet leren om voor de start meer vooraan te staan.

Het was een “technisch parcours” met straatklinkers en veel, heel veel bochten. Ik raakte gewoon het overzicht op de wedstrijd kwijt en dacht in de tweede ronde van 2,5 km dat ik aan de derde ronde bezig was. Een blik op de klok bij de doorkomst en mijn horloge bracht me uit de illusie.

Het was voornamelijk een kwestie van de krachten verdelen. Sneller gaan waar het kon, volhouden en wat toegeven waar het zwaar lopen was. Het tempo ging op en neer en op geen moment zat ik in een lekker ritme. Het leek wel bijna een shuttle-run.

In de derde ronde begon ik te wennen aan het parcours en kon iets versnellen, al zou je het niet zeggen. Toch zat ik nu af en toe op 4:45 min/km, maar moest telkens inhouden bij het nemen van al weer een bocht. Er zat een hele scherpe bocht in, van de Oosterhoutseweg de Hoolstraat in. Ik nam daar de bocht zo ruim mogelijk, maar toch had ik achteraf veel last van mijn liezen, waarschijnlijk door de krachten die op mijn lichaam kwamen te staan. Het tempo daalde iedere keer met zo’n 20 s/km en het duurde telkens even voordat ik weer onder de 5 min/km zat. Dat is te zien aan de tempo’s per kilometer (zie onder).

Een echte eindsprint zat er niet in, zo’n 4:15 min/km op de laatste 100 m. Ik zat er behoorlijk door. Ik kon merken dat ik de laatste tijd geen intervaltraining heb gedaan. Dat is niet erg, want ik train voor de marathon, niet de 10 km.

Mijn gevoelens van vermoeidheid na de finish werden bevestigd door het hersteladvies van mijn Garmin horloge, 62 uur (2½ dag).

Officiële uitslag

• bruto 49'17"
• netto 49'04"
• 13 uit 33 M55 - M99
• 75 uit 125 overall

Zelf-geklokt

• 10,00 km in 49'05 (4:54 min/km, 153 bpm)
• 5:02, 4:52, 5:00, 4:54, 5:53 min/km
• 5:02, 4:47, 5:02, 4:52, 4:41 min/km

En nu?

Deze wedstrijd was een soort test voor de marathon eind november. Natuurlijk zullen de omstandigheden die dag hoogstwaarschijnlijk heel anders dan nu zijn. Daarom corrigeer ik de uitslag van de Dorpsloop naar ideale omstandigheden en bereken daaruit mijn theoretische marathontempo, met een slag om de arm.

Gecorrigeerd naar een niet-bochtig parcours (21 s) en een ideale temperatuur (59 s) had ik 47'44" kunnen lopen. Dat zou qua basissnelheid (VO2max) genoeg moeten zijn voor een marathon in 3u43' (5:17 min/km). Wellicht is het slim om mijn marathontempo (5:41 min/km) aan te passen, zeg naar 5:29 min/km. Dat lijkt me conservatief genoeg om niet al te drastisch in te grijpen in mijn trainingsschema en tegelijkertijd toch rekening te houden met een verbetering van mijn conditie.

• marathontempo 5:29 min/km
• MT +10% 6:02 min/km
• MT +20% 6:35 min/km
• MT +25% 6:51 min/km
• MT +30% 7:08 min/km (joggen)
• 15 km tempo 4:55 min/km (lactaatdrempel-training)
• 5 km tempo 4:33 min/km (intervaltraining)

De 3-procent regel blijft natuurlijk gelden. Al naar gelang de omstandigheden en hoe ik me voel mag ik 3% sneller of langzamer dan het gestelde tempo trainen.