Loopgenot

Follow @renevanbelzen on Micro.blog.

Kievitloop oktober 2025

De reden dat ik de Kievitloop liep was om voor mezelf te bewijzen dat ik genoeg basissnelheid (VO2max, etc.) heb om een marathon in 4½ uur te lopen. Daarvoor zou ik een niet gecertificeerde 10 km op het gemakje in 58'40" moeten kunnen lopen of 57'14" als er serieus gelopen wordt. Onder de 52 minuten zou dus ruim voldoende mogen zijn en dat was wat ik vandaag als richttijd had om te verslaan.

Een man met een hoed en een bril is buiten met mensen en bomen op de achtergrond.

Het was best al koud en pas na tien minuten inlopen vooraf had ik geen last meer van de kou. Daarna ging het tempo naar beneden (de snelheid omhoog). Na het ophalen en opspelden van mijn startnummer liep ik nog even in met een clubgenoot, op een gezapig 8:10 min/km.

Ik zat meteen goed in de wedstrijd. Ik was genoeg vooraan gestart om vrijuit te kunnen lopen. Ik haalde geen anderen in en anderen haalden mij niet in op de eerste kilometer. Daarna was het veld ver genoeg uit elkaar dat het niet uitmaakte hoe hard je liep. Voor de eerste keer dat ik me kan herinneren was de weg afgezet, maar slechts voor de eerste ronde; daarna moest je op verkeer letten. Toch gaven de verkeersbegeleiders automobilisten het advies om de snelheid te matigen, ook in de tweede ronde.

Ik liep mee met twee jeugdige Spadoërs, die ik probeerde aan te moedigen. Een moest stoppen vanwege ademgebrek na 2 km, maar de ander stuurde ik vooruit, want hij wilde onder de 25 minuten blijven, terwijl ik op dat moment net boven de 25 minuten zou komen als ik het tempo vasthield. Dat laatste deed ik dus niet, want ik dacht dat ik best wel wat rustiger kon lopen, omdat ik geen zin had in een tijd onder de 50 minuten en daarmee vervolgens veel langer nodig hebben om van te herstellen (zes dagen, in plaats van nu een dag of drie, vier). De eerste ronde kwam ik door in 25½ minuut, netjes.

In kilometer zes probeerde ik nog wel aan te haken bij een tweetal dat duidelijk een tijd onder de 50 minuten op het oog had (later bleken ze voor de halve marathon in Etten-Leur voor hetzelfde tempo van 5:00 min/km te gaan; ze liepen dus hun 10 km op het tempo van een halve marathon, waardoor ze een relatief constant tempo konden aanhouden). Na een kilometer aanhaken liet ik ze gaan, maar verloor ze nooit echt uit het oog, op hooguit 400 m afstand bij de finish. Ik matigde mijn tempo, terwijl ik best door had kunnen gaan op 5:00 à 5:05 min/km tot het eind. Het stukje in het bos ging extreem langzaam (tegen de 6:00 min/km) en het kostte me even tijd om het oude tempo te hervatten. Op de eindmeet had ik nog elf seconden over van de halve minuut voorsprong die ik na de eerste ronde had. Maar dat was ruim voldoende.

  • Inlopen; 3,51 km in 23'59" (6:50 min/km, 111 bpm)
    … 6:53, 6:42, 6:15, 8:10 min/km
  • Kievitloop 10 km in 51'49" (5:10 min/km, 145 bpm)
    • 1 - 5 km in 25'31" (5:06 min/km, 142 bpm)
      … 5:04, 5:00, 4:57, 5:14, 5:13 min/km
    • 6 - 10 km in 26'18" (5:13 min/km, 148 bpm)
      … 5:13, 5:06, 5:12, 5:24, 5:14 min/km
  • Uitlopen; 5,01 km in 35'03" (7:00 min/km, 123 bpm)
    … 7:08, 7:04, 6:51, 6:58, 6:58 min/km

Geen jaar-beste tijd vandaag. Die van de Quikrun blijft staan op 51'22". Volgende week ga ik dus een marathon lopen, de Brabant Marathon in Etten-Leur.