De sneeuw die deze week dinsdag viel ontregelde het hardloopschema van menig hardloper. Voor wie niet wilde toegeven aan de gladheid en kou moest alternatieven vinden. Gelukkig voor mij waren die makkelijk te vinden. In plaats van een baantraining deed ik een training op een sneeuwvrij fietspad. Omdat in het weekend de sneeuw was weg gedooid, kon ik mijn lange duurloop als gepland lopen.
Wat ook ontdooide waren de websites van hardloopwedstrijden. Na de Kerstvakantie duurt het altijd even voor de oude site wijzigt in die van het nieuwe jaar. Dat is natuurlijk alleen voor kleinschalige wedstrijden. Grootschalige wedstrijden moeten lopers buiten de regio aantrekken en concurreren met elkaar. Niet dat de evenementen samenvallen, maar als je maar enkele keren per jaar deelneemt aan een “verre loop”, dan kies je voor een loop die al ver van tevoren zijn bestaan aankondigt en een naam heeft.
Zeven dagen trainen
Maandag was het duidelijk dat ik in het weekend veel gedaan had. Mijn knie speelde op en daarom deed ik een rustige herstelloop van iets meer dan een half uur.
Nadat ik een rustdag genomen had, ging ik woensdag op pad voor een rustige duurloop. Een dag eerder had het gesneeuwd, waardoor er een pak sneeuw lag. Er was niet overal gestrooid en auto’s hadden de binnenweggetjes spekglad gemaakt. Gelukkig liep een deel van mijn parcours over bospaden, waar alleen mountainbikes en incidentele wandelaar met hond hun sporen hadden achtergelaten (zo te zien geen hardlopers). De eerste elf kilometer liep ik dus grotendeels in de sneeuw, terwijl het de laatste vier kilometer over sneeuwvrij asfalt ging. Uit voorzorg stopte ik in het begin een paar keer om te rekken en meteen een foto te trekken. Na zo’n 9,6 km ging ik maar aan een stuk lopen zonder te pauzeren. Zo’n anderhalve kilometer verderop lag de sneeuwvrije weg, waar gestrooid was. Dat liep een stuk makkelijker, maar ik had mijn kracht al verspeeld met het eerste stuk. Ik denk ook dat ik daarom een hersteladvies kreeg van 25 uur.
Donderdag wilde ik een intensievere training doen, maar niet op de ondergesneeuwde atletiekbaan. Ik koos voor het schoongeveegde fietspad richting Huijbergen. Er zit een gevaarlijke oversteek in, waar ik een keer moest stoppen om verkeer voorbij te laten gaan. De kern (na ruim 2 km inlopen) was 10x 1 km op drempeltempo. Aangezien ik niet weet wat mijn tempo op de aërobe drempel is, deed ik het op gevoel. Het gemiddelde was 5:11 min/km, wat overeenkomt met een 10 km in 51 minuten. De herstelpauze was 2 minuten wandelen en dribbelen. Elk half uur stopte ik de timer om even wat te drinken, zodat ik niet zou uitdrogen. Het hersteladvies was slechts 22 uur, wat voor mij normaal is na een baantraining.
Zaterdag sloot ik aan (in de achterhoede) bij de marathon loopgroep van Spado, die wegging voor een lange duurloop (naderhand bleek het 2,5 uur te zijn). De sneeuw was bijna helemaal verdwenen, maar het bos was nog wel kletsnat. Omdat het stuk bos waarin de groep verder ging lopen extra nat was, besloot ik na driekwartier op mezelf verder te gaan, na iets meer dan 6 km in 43 minuten. De resterende 55 minuten liep ik dus op mezelf. Ik stopte wel elk half uur om even wat te drinken. Ruim 98 minuten nadat ik gestart was had ik 15 km afgelegd. Met in- en uitlopen was dat bij elkaar 18 km. Ik vond het genoeg, want lopen in een nat bos kost mij nogal wat kracht, vergeleken met op de weg lopen. Het hersteladvies was 25 uur, wat inhield dat ik de volgende dag pas na 12.00 uur kon gaan hardlopen.
Zondag kon ik natuurlijk wel eerst een stukje wandelen en toen het na de middag was liep ik nog even 5 km hard in de stromende regen en met een verkleumd lichaam. Gelukkig warmde ik snel op na een minuutje of tien hardlopen. Terwijl de wandeling een herstel vereiste van 2 uur, voegde een half uur hardlopen daar nog eens 10 uur aan toe. Hardlopen is echt veel zwaarder dan wandelen.
Mogelijke wedstrijden in het verschiet
Wie in het zijmenu kijkt op het moment dat dit gepubliceerd is, zal zien dat ik een aantal wedstrijden gepland heb. Of ik ze daadwerkelijk ga lopen laat ik afhangen van de staat van mijn blessuren, voornamelijk die aan de knie. Als het goed is zal die snel over zijn, maar je weet maar nooit.
De reden om wedstrijden te lopen is voor mij de motivatie die ik er uit krijg om ervoor te trainen. Simpel gezegd, als ik er niet voor train, kan ik ze niet uitlopen zonder te wandelen. Zo gezien zijn het meer hardloopevenementen, waar het niet gaat over winners en verliezers (wat een wedstrijd is), maar om persoonlijke prestaties. Als ik maar mijn best doe kan een “wedstrijd” eigenlijk niet mislukken. Het is voor mij geen nulsomspel. Het is dan ook weer niet voor spek en bonen; het moet wel ergens over gaan. Daarom voel ik me niet bijzonder aangetrokken tot trail runs enzo, waar het gaat om de gezamenlijke beleving, niet over tijden of verbetering van de prestatie.
Februari
Op 17 februari organiseert mijn atletiekvereniging Spado een clubkampioenschap over de 5 en 10 km. Ik heb geen enkele fiducie dat ik clubkampioen ga worden, zelfs niet in mijn leeftijdsklasse. Toch heb ik maar ingeschreven, omdat er onzekerheid schijnt te bestaan of dit zal blijven bestaan, afhankelijk van hoeveel Spado-leden zich inschrijven. Dat lijkt me logisch. Immers, als leden geen interesse tonen, waarom blijven organiseren?
Maart
Dan is er de Kruikenloop op 2 maart, met als hoofdnummer 3 ronden van 5 km. Of ik hieraan meedoe zal zeer sterk afhangen van eventueel slecht winterweer en de staat van mijn knieblessure.
Vijftien dagen later, 17 maart is er wederom een Kievitloop, waar ik voor de variatie de 5 km wil hardlopen, als trimloop. Ik vind het belangrijk om de korte afstanden te blijven lopen, ook al zal mijn focus dit jaar liggen op de halve marathon.
WBLC
Een week later begint het West-Brabant Loopcircuit, met de volgende wedstrijden:
- 24 maart 2019: Halderbergeloop, Oudenbosch (10 km)
- 31 maart 2019: 10 van Halsteren, Halsteren (10 km)
- 27 april 2019: Vlietloop, Oud-Gastel (10 km of ½ mar)
- 30 mei 2019: 15 km van Standdaarbuiten (15 km)
- 12 juni: Pagnevaartloop, Oudenbosch (10 km)
- 27 augustus: 10 km van Groot Steenbergen, Welberg (10 km)
- 8 september: Quikrun, Roosendaal (5 of 10 km)
- 15 september: 10 van Steenbergen, Steenbergen (10 km)
- 5 oktober: Cheltenhamrun, Stampersgat (5 km)
- 13 oktober: Rondje Seppe, Bosschenhoofd (10 of 15 km)
- 20 oktober: 10 van AVR, Rucphen (10 km)
Mijn eerste halve van dit jaar zal de Vlietloop zijn, als alles goed gaat. Het zal meer zijn om recente ervaring op te doen dan dat ik verwacht er een goede tijd neer te zetten. Uitlopen is het doel; de tijd is niet belangrijk.
Halve marathons
De volgende halve marathon zou best eens de Groene Halve Marathon in Delft kunnen zijn, op 19 mei 2019. Het is een recreatieve loop, gedeeltelijk over fietspaden, gedeeltelijk op onverharde paden door de natuur. Ook hier verwacht ik geen scherpe tijd, maar wil ik wedstrijdervaring opdoen. Hier gaat het dus wel over een tijd, maar die zal ik niet al te scherp stellen, een makkelijk haalbare tijd dus.
De halve marathon daarna wordt die van Roosendaal, op 23 juni 2019. Deze wedstrijd (zij het soms in de 10 km editie) zit meestal in mijn lijstje van wedstrijden. Hier wil ik dus mijn best doen om in de buurt van de 100 minuten te geraken. Ik wil hiervoor een oud schema van stal halen, waarmee ik in het verleden een goed resultaat behaalde. Dat betekent helaas dat de Pagnevaartloop van 12 juni komt te vervallen.
Tweede helft 2019
Verder dan de eerste helft van 2019 hoef ik even niet te kijken, omdat sommige wedstrijden nog niet aangemeld zijn bij online wedstrijdkalenders. In het najaar denk ik dat de Singelloop in Breda en de halve marathon van de Marathon Brabant in Etten-Leur goede mogelijkheden zijn voor het lopen van een halve marathon wedstrijd.
Bedankt voor het lezen en loop ze!