Over matigen van de weekomvang gesproken, deze week was het toppunt daarvan. Oké, er was een “lange duurloop” op zondag, maar zo lang zonder hardlooptraining doen was al even geleden. Ik was telkens gewoon te moe. In plaats daarvan wandelde ik een eind. Zo ook op zaterdag, toen ik mijn startnummer en t-shirt ophaalde. Ik had kunnen hardlopen, maar vijf uur onderweg zijn met het OV vraagt zijn tol. In elk geval stond ik in het startvak, niet geblesseerd, niet moe, maar wel slecht voorbereid.
- 24 - 30 november
- 34,41 km in 3u39'44" (6:23 min/km, 127 bpm)
Dinsdag: Tempo, 4x 5 min op 5:30 min/km; 8,88 km in 53'06" (5:59 min/km, 138 bpm).
- inlopen; 1,02 km in 7'05" (6:57 min/km, 127 bpm)
- Tempo volgens Garmin Run Coach, 4x 5 min op 5:30 min/km; 7,86 km in 46'01" (5:51 min/km, 140 bpm)
- inlopen; 1,63 km in 10'00" (6:08 min/km, 133 bpm)
- 4x 5 min op 5:30 min/km (p 2 min op 7:40 min/km)
… 5:32, 5:29, 5:12, 5:15 min/km
… gemiddeld 5:22 min/km - uitlopen; 1,65 km in 10'01" (6:04 min/km, 139 bpm)
Dit was de laatste (snelle) training voorafgaand aan de marathon. De eerste helft was met tegenwind en de tweede helft met de wind mee. Het waaide niet hard, maar toch was het genoeg voor 15 Ã 20 s/km verschil in tempo bij gelijke inspanning.
Zondag: Spijkenisse SPARK Marathon; 20,17 km in 2u06'38" (6:17 min/km, 135 bpm).
Afgebroken na 20 km. Zie afzonderlijk wedstrijdverslag.
Samenvatting
Ach, het zat er al aan te komen, een DNF op een marathon. Ik weet nu waar mijn grens ligt voor de marathon. Het was een leermoment. Nu weet ik dat ik meer tijd nodig heb om te herstellen van een marathon. Ik weet nu ook dat ik Garmin Run Coach niet meer hoef te gebruiken, want die is voor mij te onregelmatig en onbetrouwbaar wat trainingsadviezen betreft. Dat is jammer, maar het zij zo.