De vorige keer dat ik aan deze wedstrijd meedeed was vorig jaar, als onderdeel van een 26 km lange duurloop. De tijd die ik toen had en nu mocht verbeteren was 2u07'35". Dat zou op zich geen probleem mogen zijn. Er stond echter wel een straf windje, die het ongetwijfeld pittig zou maken.
Gelukkig was de wind in het begin van achter en het hardlopen ging relatief makkelijk. Ik liet me echter niet gek maken en zette zeker niet aan. De race begint pas bij het 16 km punt; wat daarvoor komt moet makkelijk aanvoelen. Het eerste stuk door de wijken van Pijnacker was nogal bochtig en de klinkers hadden niet mijn voorkeur, alhoewel ze redelijk vlak waren (en niet schots en scheef van jarenlang hardrijdend verkeer).
De waterpost was net na het 5 km punt in Berkel en Rodenrijs en zoals altijd kostte het me moeite het tempo vast te houden terwijl het water mijn maag passeerde. Ik stond niet stil, maar liep gewoon door, water drinkend. Dat kon ook makkelijk bij 13℃. Ik had bij de start een gelletje genomen en dat zat niet lekker. Toen ik net voor het 9 km punt een gelletje nam, met de waterpost op 10 km in gedachten, schoot dat ik het verkeerde keelgat. Hoestend en proestend kon ik mezelf herpakken en het tempo weer terugbrengen naar het richttempo (5:27 min/km), maar de waterpost net voor het 10 km punt vertraagde me weer.
Het valt me nu op hoe constant ik liep tot het 15 km punt (telkens rond de 5:27 min/km gemiddeld). Toen volgde het stuk met wind tegen, zo’n 2 km lang. De eerste kilometer kon ik nog wel het tempo enigszins vasthouden, maar km 17 was mijn langzaamste (5:41 min/km). Daarna kwam de finish in zicht (spreekwoordelijk), omdat het minder dan 4 km lopen was. Dat wist ik, omdat vorig jaar de afstand ook te kort was.
De laatste kilometers voelden loodzwaar aan, terwijl het tempo wel in orde was. Ik bedoel met moeheid in de benen is het lastig om te blijven hardlopen; je lichaam schreeuwt om te stoppen. Ik had niet echt een eindsprint, want ik was helemaal “op”. Ik voelde me behoorlijk moe toen ik over de mat liep op het Raadhuisplein.
Na me omkleden in het piepkleine tentje dat bedoeld was voor bijna 500 mannen (de meesten zullen plaatselijke lopers zijn of met de auto gekomen en gaan in looptenue terug naar huis). Desondanks was het tentje fijn, omdat je er je tas kon achterlaten en het beschermde tegen de af en toe stromende regen.
- inlopen vooraf; 4,29 km in 30'00" (6:59 min/km, 123 bpm)
- 6:56, 7:04, 6:54, 7:00, 7:12 min/km
- Halve Marathon Oostland; 20,93 km in 1u54'14" (5:28 min/km, 145 bpm)
- officiële uitslag 1u54'17"
- 336e van 600 overall
- 301e van 459 mannen
- 4e van 9 mannen 65 jaar en ouder
- 1 - 5 km in 27'13" (5:27 min/km, 141 bpm)
… 5:26, 5:24, 5:28, 5:23, 5:28 min/km - 6 - 10 km in 27'13" (5:27 min/km, 145 bpm)
… 5:33, 5:20, 5:20, 5:19, 5:36 min/km - 11 - 15 km in 27'12" (5:27 min/km, 146 bpm)
… 5:23, 5:17, 5:39, 5:28, 5:24 min/km - 16 - 20 km in 27'48" (5:34 min/km, 147 bpm)
… 5:32, 5:41, 5:28, 5:35, 5:27 min/km - 0,89 km in 4'48" (5:24 min/km, 150 bpm)
Met dit resultaat mag ik met gerust hart op de marathon in Etten-Leur weggaan op een eindtijd van 4½ uur. Dat is niet onrealistisch, sterker nog, het zou best sneller kunnen. Maar er is nog een marathon vijf weken later, die voor mij belangrijker is. De Spijkenisse Marathon is mijn hoofdevenement voor de tweede helft van 2025, zoals de Marathon Rotterdam het hoofdevenement voor de eerste helft van 2025 was.