Loopgenot

Follow @renevanbelzen on Micro.blog.

Herstel gaat tergend langzaam

Er bestaat altijd het gevaar dat een tijdelijke blessure kan overslaan in een permanente afwijking van het bewegingsapparaat, waardoor een atleet minder belastbaar is en wellicht moet uitzien naar een andere sport die minder belastend is. Om dat laatste te vermijden blijf ik elke training op zich beoordelen en las ik rustdagen in waar nodig. De pijn komt regelmatig terug, maar iedere keer een tikje minder erg, zo lijkt het.

Naast het trainen is er het kijken naar andere hardlopers. Dit schijnt bevorderlijk te zijn voor het herstel. In elk geval heb ik iets anders om over na te denken dan pijn hebben na het hardlopen.

Zo ging ik zaterdag 9 juli naar de Kermisloop in het nabijgelegen Heerle, een jaarlijkse sponsorloop in het kader van de Roparun van team “Door Dik & Dun”. Dit jaar waren er zowel een 10 km over 3 grote ronden en een 5 km over een grote ronde en een kleine ronde, plus een wandeltocht van 5 km.

Untitled

Ik besloot om er naar toe te trainen, door te wandelen, dribbelen en touwtje te springen (natuurlijk ook weer terug naar huis). Terwijl de 5 en 10 km aan de gang waren nam ik een aantal foto’s, die je kunt vinden in mijn Flickr foto album.

Zo wat heb ik tot nu toe gedaan in de maand juli?

  • 1 juli, twee series van 5x 50 keer touwtje springen, met stukjes langzaam dribbelen als seriepauze
  • 2 juli, zelfde als 1 juli, maar nu met stukjes rustig hardlopen in plaats van dribbelen
  • 4 juli, vier series van 250 keer touwtje springen, telkens gevolgd door wandelen en rustig hardlopen
  • 5 juli, baantraining, vier series van 250 keer touwtje springen en 10 minuten aan een stuk hardlopen
  • 6 juli, vier keer afwisselend 1600 m hardlopen en 1600 m wandelen
  • 7 juli, baantraining met de loopgroep, vier kilometers in 6:07, 5:53, 5:31, 5:12 min/km, met dribbelen als herstel
  • 8 juli, training afgebroken na twee keer 1600 m hardlopen, gevolgd door 1600 m rustiger hardlopen (steekjes in de kuit), waarschijnlijk door belasting van de baantraining een dag eerder
  • 9 juli, stukjes hardlopen en wandelen, met 10 series van 100 keer touwtje springen (en kijken naar de Kermisloop in Heerle)
  • 10 juli, vier keer 1600 m hardlopen, gevolgd door 1600 m dribbelen en wandelen
  • 12 juli, volledige clubtraining op de baan (met de rem erop): 2 km draven (6 min herstel), gevolgd door drie series van 500, 400 en 300 m (pauze 200 m, seriepauze 400 m); naderhand had ik veel last van mijn blessures, maar gelukkig niks gescheurd of zo
  • 14 juli, warming-up met de groep, daarna twee keer 1600 m hardlopen, gevolgd door 1600 m dribbelen/wandelen
  • 17 juli, eerst 8 km op mezelf gelopen, daarna zo'n 10 km met de loopgroep in het bos; dit was de eerste lange duurloop sinds mijn kuitblessure

Uiteraard blijf ik trainen met de rem erop, alhoewel ik duidelijk ingeboet heb aan conditie na zoveel tijd niet trainen op afstand. Hoe dan ook, ik kijk graag naar de vooruitgang over de dagenโ€”het houdt me gemotiveerd. Vanaf 6 juli kon ik stukjes van 1600 m aan een stuk hardlopen. De tijden zijn als volgt:

  • 6 juli - 10:54, 10:34, 10:26, 10:27 min/1600 m
  • 8 juli - 9:15, 8:53 min/1600 m
  • 10 juli - 9:39, 9:32, 8:58, 8:42 min/1600 m
  • 14 juli - 9:52, 8:14 min/1600 m

Ik vind dat een behoorlijke verbetering, van pakweg 10:30 naar 8:30 min/1600 m in 8 dagen, beide keren zo hard als ik dragelijk vond (onder de pijngrens).

Die series van 1600 m houd ik er maar in. De afstand is lang genoeg te voorkomen dat het een intervaltraining wordt (3 ร  5 min per herhaling) in mijn huidige conditie. Specifieke intervaltraining wil ik hooguit eens per week doen, om toch nog wat uitdaging te geven aan mijn pezen en gewrichten.

Bedankt voor het lezen en loop ze!