Terwijl sommigen nog vol zitten van hun avontuur in Rotterdam, ben ik al bezig met mijn volgende avontuur, de marathon van Eindhoven. Natuurlijk moet ik wel eerst genoeg herstellen van die 42,195 km in de Havenstad. Gelukkig is het ergste nu over, acht dagen later. Ik kan rustig de training hervatten en over de weken uitbouwen naar het oude niveau (60 Ã 70 km over 5 Ã 6 trainingen per week).
Dinsdag 12 april
Twee dagen na de marathon waren de spieren nog erg stijf. Ik had extra veel rekoefeningen gedaan over de dag, zodat ik ’s-avonds kon hardlopen met de loopgroep van Spado. Veel had het niet om het lijf. Naast het inlopen deden we hooguit een tiental minuten loslopen. Na een half uurtje wachten kletsten we nog wat na in de kantine over de marathon.
Donderdag 14 april
- bostraining: 14,71 km in 1u:29m:23s (6:05 min/km), 134 bpm, 180 st/min
- gegevens op Garmin Connect
- kern, bosloop: 9,79 km in 59m:31s (6:05 min/km), 134 bpm, 180 st/min
- 10 strides van 100 m
Na een lange wandeling op woensdag (36 km) was ik donderdag bijna helemaal van mijn stijfheid af. De diepe vermoeidheid was nog niet over en daarom hield ik het tempo bewust laag gedurende de duurloop in het bos. Ik deed die duurloop overigens alleen, omdat de anderen zich blijkbaar nog te moe voelden (niet dat er veel waren komen opdagen van de Rotterdam-gangers). Als afsluiting en loopscholing deed ik nog tien strides van 100 m met 100 m dribbelen en wandelen als volledig herstel op de atletiekbaan.
Zaterdag 16 april
- bostraining: 18,16 km in 1u:50m:06s (6:04 min/km), 142 bpm, 182 st/min
- gegevens op Garmin Connect
Na een 3-tal kilometers op mezelf inlopen sloot ik me aan bij de marathongroep van AV Spado, die een duurloop van anderhalf uur in het bos deden. Terwijl het tempo in het begin redelijk was (6:00 min/km), zakte het gaandeweg naar 7:00 min/km, met stukken wandelen als herstel. Het was duidelijk dat sommigen totaal niet hersteld waren van Rotterdam. Daar is het verschil in herstel tussen atleten dat zo typisch is na een marathon. Het was duidelijk dat de snellere lopers eerder hersteld zijn dan de lopers die er langer over hadden gedaan in Rotterdam. Hoe dan ook, ik compenseerde door af en toe wat anders te lopen of vooruit te lopen op de groep, zodat ik mijn tempo nog enigszins “normaal” kon houden. Er zaten zelfs enkele snelle stukjes in, als trainingsprikkel.
Bedankt voor het lezen en loop ze!