Ik hoefde niet lang na te denken over wat ik zou doen om te vieren dat het tien jaar geleden was dat ik hier mijn eerste berichtje plaatste, op 30 mei 2008. Ik vroeg me af, wat is iets wat ik qua hardlopen nog nooit gedaan had, maar wel altijd had willen doen? Het liefst zou het op 30 mei mogen plaatsvinden. Een kijkje in de loopagenda van Piet van der Nat gaf me drie mogelijke wedstrijden/trimlopen die dag, waarvan er eentje duidelijk bovenuit sprong, de derde aflevering van de 10 km van de ZomerAvondCup in Utrecht.
Waarom doe ik het?
De overeenkomst met tien jaar geleden is verrassend. Ook destijds had ik een inactieve periode achter de rug en was flink aangekomen (95 kg toen, 87 kg dit jaar). Met moeite was ik in 12 weken 8 kg afgevallen, puur door elke week op de weegschaal te staan. Nu, met diensten als MyFitnessPal, is dat allemaal veel makkelijker te doen, omdat je weet wat je eet. Vandaar dat ik zo’n 5 kg kon afvallen in 6 ½ weken; dat scheelt iets meer dan 2 minuten op een 10 km wedstrijd (29 s/kg gewichtsverlies). Dat was dan ook het doel voor deze dag toen ik het begin mei plande, een tijd ruim onder de 50 minuten op 10 km. Daarmee zou ik ergens in de achterhoede (zo niet, als laatste) eindigen van de categorie M55, uitgaande van recente uitslagen van de ZomerAvondCup. Om zaken in perspectief te stellen, veel eer zou er niet te behalen vallen. Dit zou meer een fun-run worden dan wat anders.
Wat is er zo bijzonder aan die ZomerAvondCup? Niets eigenlijk, anders dan dat een aantal mensen op het Chat’n’Run forum er destijds goed over te spreken waren en het volgens mij toentertijd iets te laat eindigde om nog op dezelfde dag thuis te kunnen komen met de trein. Blijkbaar is het treinverkeer in tien jaar tijd iets sneller geworden, waardoor het deze keer wèl mogelijk was, zolang ik maar niet bleef plakken in Utrecht en me vrijwel meteen na de finish naar de bushalte spoedde.
Wijs geworden door een jarenlange ervaring met kort en lang blessureleed, deed ik het twee dagen ervoor expres rustig aan. Normaal zou ik op dinsdag meedoen aan een clubtraining, maar dat verhoudt zich niet tot het lopen van een wedstrijd. Ik beperkte me dinsdag tot een beetje loslopen op mezelf. Donderdag zou dan een hersteltraining volgen.
Het startschot klonk…
Het parcours kun je hier vinden.
Met een temperatuur van die aanvoelde als 25 graden en een hoge luchtvochtigheid zou dit een zware wedstrijd worden. Ik had me daarom opgesteld tussen de hazen van 50 en 55 minuten. Tijdens het eerste rondje op de atletiekbaan voelde het alsof de hazen veel te snel liepen, maar we kwamen op exact 2 minuten netto door de startboog, dus dat tempo was goed. Terwijl we naar de uitgang bij het 200 m punt liepen, had ik al besloten om mijn eigen wedstrijd te gaan lopen. Ik wilde heel blijven tot het 6 km punt en zoveel mogelijk blijven hardlopen (afgezien van water aannemen bij de drankposten).
Na het verlaten van sportpark De Vechtsebanen was daar plots het eerste kilometerpunt, maar de afstand was verkeerd (800 m of zo). Ik wachtte dus maar op het tweede kilometerpunt, 9’59”. Met het tempo zat het wel snor, alhoewel de hazen ruim 100 m voor me liepen.
We liepen langs de Vecht en dat is natuurlijk prachtig om te zien bij dit weer. Al snel was er het derde kilometerpunt in 14’56” en nog steeds de hazen zo’n 30 s voor me.
De hitte begon nu op te spelen en ik moest het tempo wat laten zakken. Ik keek uit naar de eerste drankpost, die net voor het 5 km punt stond, net na de eerste onderdoorgang onder de N230. Ik had al versneld om te compenseren voor de wachttijd bij de post, al was het maar om snel wat te drinken en water over mijn hoofd te gieten (ik had mijn Buff op). Het 5 km punt passeerde ik in 25’07”, nog redelijk op koers dus voor een tijd rond de 50 minuten. Ik wist echter dat het zwaarste stuk nog zou volgen, tussen de 6 en 7 km.
Hier was het vertrouwen op routine, na 91 eerdere 10 km wedstrijden. Dit stuk van het parcours was wat saaier, maar veel zag ik er niet van, omdat het lichaam zo’n pijn deed. Ik verloor ruim 10 s op dit stuk en de hazen voor 50 minuten waren bijna niet meer te zien. Het enige waaraan ik ze kon herkennen was een auto die er achter bleef rijden, omdat het lopersveld te breed was om te passeren.
Net voor het 8 km punt stond een extra drankpost waarvan ik dankbaar gebruik maakte, maar wat wel ruim 20 s extra tijd kostte. Ik had niet meer de energie om vooraf te versnellen. Kilometer 9 probeerde ik het nog wel (5:00 min/km), maar de laatste kilometer was het uitlopen tot de finish (5:15 min/km), terwijl ik ingehaald werd door enkele lopers.
Ik finishte in netto 50’56” en zat er behoorlijk doorheen.
Ik was (zoals verwacht) allerlaatste in mijn categorie, vijfde plek, bruto ruim zes minuten achter nummer vier van de mannen 55 tot 60 jaar. Wat mij het meest verbaasde is dat ik vrij constant gelopen had en nergens gestopt was of was gaan wandelen, anders dan de twee keer om te drinken. De aandrang om te stoppen of het rustiger aan te doen was er zeker, maar die heb ik dus kunnen weerstaan.
Statistieken
De kilometers volgens de kilometerpunten waren als volgt:
- 2 km in 9’59” (5:00 min/km)
- 4’57”, 5’04”, 5’06”
- eerste 5 km in 25’07” (5:01 min/km)
- 5’03”, 5’08”, 5’23”, 5’00”, 5’15”
- tweede 5 km in 25’49” (5:10 min/km)
- standaarddeviatie 8 s/km (2,6 % afwijking van 5:05 min/km)
- tijd gecorrigeerd naar temperatuur (15ºC i.p.v. 25º C) is 49’35”
- officiële weersomstandigheden: 20,0º C, wind 14 km/u, 83% relatieve luchtvochtigheid
Hoe nu verder?
Ik heb duidelijk een rustdag verdiend en daarna zal ik het schema hervatten. De volgende wedstrijd zal zijn op zaterdag 9 juni in Papendrecht. De tijd die ik daar mag verslaan is 50’56”.
Bedankt voor het lezen en loop ze!