De derde week van augustus zou een relatief rustige week met veel afstand worden. Zo is het niet gelopen. Gevolg was dat ik mijn tweede dag zonder hardlopen (zaterdag 20 augustus) moest inlassen, terwijl elke dag hardlopen het doel was. Ik vond luisteren naar het lichaam belangrijker dan aan een (denkbeeldig) doel te voldoen.
Donderdag 18 augustus
- baantraining: 10,05 km in 1u:01m:07s (6:05 min/km), 134 bpm, 177 st/min
- gegevens op Garmin Connect
- 5x 1600 m in:
11:23, 9:59, 9:24, 7:18, 10:29 min/1600 m - 400 m in:
1m:31s - 1600 m in:
10:48 min/1600 m
De training ging moeizaam, zeker in vergelijking met twee dagen eerder (ook op de baan). Blijkbaar was de vermoeidheid nog niet uit het lichaam. Dit bleek op zaterdag, toen ik een rustdag moest inlassen vanwege te veel pijn in de enkel.
Vrijdag 19 augustus
- 9,61 km in 1u:01m:47s (6:26 min/km), 130 bpm, 176 st/min
- gegevens op Garmin Connect
- 6x 1600 m in:
11:18, 10:04, 9:27, 9:19, 10:05 min/1600 m
11:31 min/1600 m
De opzet was een pyramideloop, in 3 keer 1600 m steeds iets sneller per 1600 m en daarna, omgekeerd, steeds iets langzamer per 1600 m. Ik hoopte om zo het lichaam te sparen. Dat is enigszins gelukt, omdat ik zondag (na een rustdag op zaterdag) weer kon hardlopen.
Zondag 21 augustus
- bosloop groep: 14,41 km in 1u:30m:27s (6:17 min/km), 136 bpm, 177 st/min
- gegevens op Garmin Connect
- 9x 1600 m in:
11:22, 11:13, 9:55, 11:34, 8:44 min/1600 m
9:55, 8:20, 9:40, 9:42 min/1600 m
Ik was wat aan de late kant om op tijd bij de start van de bosloop op de zondagmorgen te zijn en moest ruim een kilometer vooraf hardlopen (wel, dribbelen). Eenmaal met de groep bleef ik op afstand, zodat ik niet over boomwortels zou struikelen (ik kan ze niet ontwijken als ik ze niet kan zien doordat iemand vlak voor me loopt). Verder kon ik zo ook af en toe een langere route kiezen, zonder dat de anderen hier weet van hadden (tenzij ze achterom keken en mij niet meer zagen).
Op een gegeven moment raakte ik de groep kwijt, omdat ik dacht dat ze linea recta naar de startplaats terug zouden gaan, maar in plaats daarvan extra lusjes maakten om aan de 10 km totaal te komen in iets minder dan 70 minuten.
Hopelijk duurt het niet lang meer voordat ik helemaal los van de groep kan hardlopen, op een tempo dat voor de meesten wedstrijdtempo zou voorstellen, maar voor mij nog steeds rustig hardlopen. Tot die tijd blijf ik een beetje rond de groep hangen op de zondagmorgen.
Maandag 22 augustus
- bostraining: 10,56 km in 1u:09m:59s (6:38 min/km), 135 bpm, 164 st/min
- gegevens op Garmin Connect
- 2x 1600 m (5 min herstel) in:
8:27, 8:21 min/1600 m
Deze week zou een snelle week moeten zijn, met een paar snelle 1600tjes om de basissnelheid op peil te brengen. Dit is niet zonder risico, omdat ik nog steeds te kampen heb met een gevoelige aanhechting van de Achillespees aan het linkerbeen.
De twee 1600tjes gingen praktisch door het bos, dat nog steeds vochtig was van de afgelopen natte dagen en daardoor lastig te belopen. De tijden vielen dus heel erg mee, ruim onder de 9 min/1600 m (5:38 min/km).
Dinsdag 23 augustus
- baantraining: 10,35 km in 1u:19m:34s (7:41 min/km), 131 bpm, 142 st/min
- gegevens op Garmin Connect
- 2x 1600 m (5 min herstel) in:
7:12, 7:30 min/1600 m
Na een natte bostraining, zou ik deze keer een snelle baantraining doen. Evenwel niet te snel, om de fout van een week eerder niet te herhalen. De verleiding om een 400tje voluit te lopen kon ik weerstaan. Desondanks moest ik in het tweede 1600tje een sprintje maken, omdat ik aanklampte bij een snel groepje dat net bezig was met een wisseling van de voorste loper (ik liep in de weg). Ik koos ervoor om even 3:20 min/km te lopen, zodat de groep zonder problemen hun 1000tje kon uitlopen op circa 4 min/km. Op dat moment had ik er geen last van, maar naderhand dus wel. De pijn was dragelijk, maar duidelijk aanwezig.
De reden dat ik snelle weken doe, naast mijn “langzame” weken, is dat ik niet in de val wil trappen om te herstellen en dan bij de eerste wedstrijd wederom geblesseerd te raken. Ik wil enigszins “wedstrijd-hard” zijn voordat ik daadwerkelijk een wedstrijd loop. Het idee dat je na een slepende blessure wel eventjes in een paar maanden weer in vorm bent is bij mij over-optimistisch gebleken. Als ik er een half jaar uit lig, kan het best wel eens driekwart jaar duren voordat ik op het oude niveau terug ben. Dat is eerder negen maanden dan 3 maanden. Ik wil alvast bezig zijn met die 9 maanden voordat mijn blessure volledig “over” is, ook al houdt dat in dat de blessure langzamer geneest.
Bedankt voor het lezen en loop ze!