In het kader van de voorbereiding op de halve marathon die ik binnenkort ga lopen deed ik een rustige duurloop over iets minder dan 14 km. Helaas struikelde ik ook deze keer weer, maar gelukkig viel het allemaal mee. Ik heb er geen schrammen of blauwe plekken aan over gehouden (blijft nog wel de blauwe plek op mijn schouder van de vorige keer, afgelopen maandag). Afgezien daarvan is er niets noemenswaardig gebeurd onderweg.
Kinvara’s versierd met electronica; aan de linkerschoen de foodpad van Garmin, aan de rechterschoen de Championchip die ik overhield aan een inschrijving op de Zevenheuvelenloop (maar die ik niet liep)
Wat ook nieuw was, is dat ik met mijn Kinvara’s onder liep, voorzien van een chip aan iedere schoen. Aan de linkerschoen zat een footpod van Garmin om het tempo beter bij te houden en aan de rechterschoen zat de Championchip voor de halve marathon wedstrijd (kan geen kwaad om die alvast te bevestigen).
De reden voor de footpod was de onregelmatig tempo’s die ik zag onder het lopen in het bos. Door het dikke dak met bladeren kan het GPS signaal blijkbaar moeilijk doordringen, waardoor de tempometing onbetrouwbaar wordt. Als je dan op een open plek komt, schiet het tempo ineens omhoog met 30 s/km. Bedenk dat ik autolap heb aanstaan, plus het tempo per ronde op mijn gegevensveld heb staan. Het momentane tempo varieert zo sterk dat die onbruikbaar is en experts raden ook af die te gebruiken tijdens het hardlopen.
Zie hiervoor dit grafiekje van de timing van de duurloop van afgelopen maandag.
timing rustige loop, op 10 juni 2013
Vergelijk dit met het grafiekje van de timing van gisteren, vrijdag, onder soortgelijke omstandigheden, en je ziet een duidelijk rustiger verloop van het tempo.
timing rustige loop, op 14 juni 2013
- 14 juni 2013, rustige bosloop
- 13,71 km in 1u:19m:50s (5:49 min/km)
- rondetempo's
- 5:54.5, 5:59.6, 5:59.0, 5:43.9, 5:40.6
5:47.2, 5:46.0, 5:51.0, 6:03.7, 5:41.6
5:57.6, 5:44.9, 5:40.4, 5:36.6
Als ik de rondetempo’s (die gebaseerd zijn op de footpod) omreken naar een gewogen gemiddelde (som van tempo maal afstand, delen door totaalafstand) krijg ik 5:49.4 min/km als tempo, terwijl de tijd delen door de afstand 5:49.3 min/km geeft. Dat valt binnen de foutenmarge.
Ik had mijn Garmin Forerunner 310XT zo ingesteld dat de snelheid berekend werd op basis van de footpod, in plaats van het GPS signaal. Ik weet niet zeker of dit betekent dat de afstand afzonderlijk wordt berekend met GPS. Ik vermoed dat beide apart zijn, tenzij het GPS signaal uitvalt (of je de meting ervan uitzet op het horloge).
Als dit waar is, dan is een ongecalibreerde footpod in mijn geval net zo nauwkeurig als GPS over een lang stuk. Het kan natuurlijk zo zijn dat de weergave van het tempo de footpod gebruikt, terwijl de registratie de informatie gebruikt van het GPS. Echter, als ik de grafiekjes vergelijk, dan is dit duidelijk niet het geval.
Kortom, met GPS klopt je totaalafstand vrij aardig, terwijl met de footpod je tempo vrij aardig klopt. Andersom hoogstwaarschijnlijk niet, tenzij je op heel effen terrein loopt in een rechte lijn en op constante snelheid.
Nu de loopcadans, die je gratis bij het aanschaffen van een voetsensor krijgt.
Als ik kijk naar die loopcadans (het aantal stappen met de schoen waaraan de sensor is bevestigd), dan zie je waar ik gestopt ben. Rond de 10 minuten viel ik dus en kom snel weer doorlopen. Net voor de 50 minuten ging ik door een ruig stukje bos, waar ik gewoonweg moest stoppen om over een boom te springen. Vlak voor het eind moest ik stoppen voor aankomend verkeer toen ik de weg overstak in de bebouwde kom.
Voor de rest is het een beetje saai, een waarde van 88 passen per minuut (het dubbele aantal stappen per minuut, 186).
loopcadans rustige loop, op 14 juni 2013
Wat me wel opviel was dat de footpod (of voetsensor) in combinatie met het rondetempo in het begin van de ronde wat onbetrouwbare waarden geeft. Wellicht heeft dit te maken dat ik in het bos liep. Pas na zo’n 30 s kreeg een waarde die leek op wat ik ervaarde tijdens het lopen, lettend op mijn ademhaling en hoe ik me voelde.
Verder beviel het lopen op de Saucony Kinvara 2 schoenen me uitstekend. Achteraf had ik een beetje last van een branderig gevoel aan mijn voetzolen, maar totaal geen last van de schenen of kuiten, zoals de vorige keer dat ik ermee liep in het bos. Uiteraard was dat op een hogere snelheid. Dàt maakt veel verschil. Voorlopig blijf ik mijn langzame werk op de Kinvara’s doen, zodat ik er goed aan wen en ze zondag 23 juni kan dragen.
Wat ik ook die zondag wil dragen is mijn SPIbelt heuptas, de SPIbelt waterafstotend energie, die makkelijk om je middel blijft zitten en waarin je zes zakjes met gels kunt steken. Het zakje is om mijn spons in op te bergen; de gels zijn om mijn hoofd van energie te voorzien tijdens de halve marathon. Uiteraard moet ik het gebruik van die gels oefenen. Dat ga ik komende tijd dus doen in de training.
Bedankt voor het lezen en loop ze!