Loopgenot

Follow @renevanbelzen on Micro.blog.

De dag na een mislukking

Soms lukt het niet en dat is normaal. Je bent geen machine, maar een mens. Mensen maken inschattingsfouten. Punt is om ervan te leren en door te gaan. Het is vervelend als je droomt over falen, in de nacht na een mislukte poging om een goede tijd neer te zetten. Geen reden om bij de pakken neer te zitten. Vort met die geit!

Ik was vroeg naar bed gegaan, omdat ik best wel moe was. Gevolg was dat ik ook nog eens vroeg opstond. Dan maar vroeg trainen. Niet super vroeg, want dan is het nog donker, maar zeker nog voor de kinderen op school zitten.

Met een kleine omweg ging ik naar het verlaten fietspad, zo'n twee kilometer in vogelvlucht van waar ik woon. Ik hou wel van variatie in mijn route. Voor een betere uitvoering van de oefening van vandaag plantte ik drie takjes in de grond naast het fietspad tussen de twee betonnen paaltjes die ik denk 400 meter uit elkaar staan. Zodoende kon ik ongeveer elke 100 m op mijn horloge kijken of ik de juiste tussentijd had.

Helaas ging de tien maal vierhonderd meter niet constant 29 s per 100 m. Het tempo varieerde tussen de 25 en 30 s. Toen ik deze oefening nog drie keer per week deed als mijn enige training, was ik veel beter in het tempo gelijk houden. Ik was ook veel sneller (23 s per 100 m), lichter van gewicht en tien jaar jonger.

Dat was toen en nu is nu. Ik weet dat ik mijn 400tjes veel sneller kan lopen (zowat wekelijks op de clubtraining), maar dit moest een lichte training worden. Het herhalingselement en herhaalbaarheid stonden hier voorop. Niet dat ik er goed in was; vandaar dat het getraind moest worden. Gelijkmatig kunnen lopen is belangrijk.

Het heen en weer lopen, afwisselend snel en langzaam heeft ook iets meditatief. Op een gegeven moment kom je in de swing (ook al was het bij mij alleen bij nummer acht van tien; de rest was goed opletten bij de tussentijden).

10x 400 m
1:57, 1:58, 1:55, 1:56, 1:57, 1:53, 1:55, 1:55, 1:53, 1:53

Op de terugweg regende het lichtjes. Dat was aanleiding om wat harder te gaan. Wellicht was dat niet zo slim, want thuis voelde mijn linker kuit wat stijfjes. Die krijgt een paar dagen wat extra aandacht bij het stretchen.

Na afloop was de somberheid over het niet voltooien van de 10 km de dag ervoor verdwenen. Hardlopen kan je weer heel maken, alhoewel het besef blijft dat je de volgende keer je beter aan het plan moet houden. Het rotgevoel kwijtraken is dan weer wรจl fijn.

Bedankt voor het lezen en loop ze!