Loopgenot

Follow @renevanbelzen on Micro.blog.

Tien van Halsteren 2013

Op het fietsje langzaam aan naar het nabijgelegen Halsteren gefietst en ruim een uur van tevoren mijn borstnummer opgehaald na betaling van het inschrijfgeld bij voorinschrijving. Er was geen chiptiming, noch licht in de kleedkamers. Kleine loopjes beginnen het zwaar te krijgen.

Desondanks ging ik van start om 13.00 uur voor vier rondjes van 2,5 km onder het genot van een zonnetje en een licht briesje (ca. 10 graden). Dit voelde een stuk aangenamer aan dan een week geleden in Roosendaal (net boven het vriespunt en stevige wind).

Het plan was om onder de 50 minuten uit te komen, met een start kilometer van 4:54 en dan maar zien hoe de benen het deden. De benen deden het boven verwachting, ondanks de klinkers en stoepjes op en af. Dit is geen snel parcours, dus gunstige omstandigheden waren erg welkom om er toch nog iets van te maken op een zondagmiddag.

De kilometers op mijn GPS waren langer dan aangegeven op het parcours. Nu zegt dat weinig, want GPS meting kan soms onnauwkeurig zijn. In totaal gaf mijn Garmin FR 310XT 9,89 km aan en ik liep netto 47:58 minuten. Bruto zat ik net boven de 48 minuten, slechts enkele seconden. Het is wachten op de officiรซle uitslag voor die brutotijd.

De rondjes gingen allemaal netjes in ongeveer 12 minuten. Echter, het tempo op het parcours varieerde enigszins.

4:52 | 4:42 | 4:53 | 4:47 | 4:50
4:53 | 4:58 | 5:00 | 4:55 | 4:38

Het laatste stukje was 890 m. Het is duidelijk dat het zwaartepunt op kilometers 7 en 8 ligt, maar het tempo bleef redelijk in de buurt van de beoogde 4:54 min/km voor een eindtijd van 49 minuten.

Gedachten om ermee te stoppen begonnen al bij het passeren van het 5 km punt. Ik kon die gedachten redelijk onder controle krijgen door me op het tempo te concentreren. De neiging om te stoppen bleef opspelen, zeker als er mensen links en rechts waren gaan wandelen om wat voor reden ook. Ik moest me bedwingen er iets van te zeggen, want wat weet ik er nou van waarom ze gestopt waren? Het leek me beter om me bezig te houden met mijn eigen problemen om te blijven hardlopen.

Het laatste stuk (890 meter) kon ik nog wat extra’s geven, geholpen door een vals plat naar beneden op de laatste 500 m in de Dorpsstraat, op weg naar de finish. In de laatste 100 m zat er deze keer geen eindsprint in, omdat ik al wist dat ik mijn doel ruimschoots gehaald had. Toch was het wat sneu om enkele seconden boven de 48 minuten uit te komen.

Op naar de volgende wedstrijd, de Kievitloop, een plaatselijke (voor mij) trimloop, op 14 april aanstaande. Vanzelfsprekend zal ik daar proberen om die 48 minuten minuten te verslaan. Het hoofddoel is voorlopig gewichtsverlies, maar een verbetering van de tijd is mooi meegenomen en een leuke opsteker.

Bedankt voor het lezen en loop ze!