Loopgenot

Follow @renevanbelzen on Micro.blog.

Negentig minuten op tempo lopen

In mijn doel om voor 21 juni in staat te zijn om 20 km in anderhalf uur te kunnen lopen en enigszins geïnspireerd door de heen-en-weer loop van gisteren, ging ik van start op een duurloop van 90 minuten in een vast tempo.

Het beoogde doel was bescheiden, 5:46 min/km, maar dat bleek al snel veel te langzaam te zijn om vlot door te lopen. Met vlot bedoel ik nog net geen wedstrijd tempo. Het tempo waar ik uiteindelijk (gemiddeld) op uit kwam was 5:33 min/km. Dit was een stuk sneller dan vorige week (5:39 min/km). Een groot verschil was dat ik deze keer water mee bracht, in een watergordel.

Oorspronkelijk was ik van plan om 45 minuten heen te lopen en dan 45 minuten terug in omgekeerde richting. Echter, ik vond dat te veel lijken op wat ik gisteren deed. Ik besloot om er een grote ronde van te maken en maar zien waar ik in 90 minuten uit kwam.

De route begon bij het viaduct over de A58 op de Holleweg in Bergen op Zoom en na een passering van het kerkhof, ging de route verder langs de ventweg aan de zuidkant van de A58, richting Roosendaal. Afgeslagen werd bij de Wouwse Tol Zuid, langs de beek de Zoom stroomopwaarts lopen tot aan het dorp Wouwsche Plantage, dan rechtsaf langs de Wouwbaan richting het café Trapke Op (halverwege tussen de Wouwsche Plantage en Huijbergen). Een eindje verderop richting Huijbergen is een kruising, waar je richting Bergen op Zoom kunt gaan over de Moerkantsebaan, die overgaat in de Huijbergsebaan op het grondgebied van de gemeente Bergen op Zoom. Bij het viaduct over de A58 richting Vlissingen en Antwerpen was de 90 minuten op. Het laatste stukje over de Huijbergsebaan was hetzelfde als de heen-en-weer loop van gisteren met Spado.

Het viel me op dat bij het 12 km punt de benen moe begonnen te worden. Niet dat ik echt veel langzamer ging lopen, maar van een gemakkelijk aanvoelend tempo was geen sprake meer. Ik was toen ruim een uur onderweg. Ik had wel telkens kleine slokjes water genomen, maar wellicht niet genoeg om me goed gehydrateerd te houden.

Ook was het lastig om een gevallen flesje telkens te moeten oppakken, omdat het ongevuld met water uit de gordel schudde. Dat haalt je danig uit je concentratie. Ik loste het op door het flesje voorin in de gordel te doen, alhoewel het dan wèl op mijn buik drukte. Bij warm weer kan dat een probleem worden, omdat het gaat schuren onder het lopen. Ik moet erbij vertellen dat de gordel al oud en enigszins versleten is.

De route die ik liep was op bekend terrein. Ik heb hier al vaak gelopen, zowel alleen als met de marathongroep van Spado.

Hieronder vind je de gelopen tempo’s per km en per 5 km. Ik heb geen hartslagwaardes, want mijn hartslagband schijnt kapot te zijn (onbetrouwbare waarden). Zoals gezegd, het was goed te doen tot 12 km; daarna was het zwaarder lopen. Was het een wedstrijd geweest, dan had ik waarschijnlijk het tempo moeten laten zakken.

5:29 | 5:28 | 5:29 | 5:35 | 5:29 - (27:30 / 5 km)
5:29 | 5:43 | 5:35 | 5:31 | 5:39 - (27:58 / 5 km)
5:20 | 5:43 | 5:32 | 5:41 | 5:34 - (27:50 / 5 km)
5:33 | 5:33

16,23 km in 1u:30m:03s (5:33 min/km)

Ik hoop dat naarmate ik verder afval (vandaag een kilo minder dan een week geleden) dat ik dichter in de buurt van mijn uiteindelijke doel zal komen.

Bedankt voor het lezen en loop ze!