Het spreekwoord zegt dat een ongeluk nooit alleen komt. Dat is mij nu wel duidelijk geworden. Niet alleen heb ik wat mij overkomt als een zware verkoudheid/bronchitis gehad (en het nog steeds niet helemaal over), maar de ongemakken beginnen zich op te stapelen: een stijve schouder die mij ’s nachts wakker houdt, stijve kuit (oude blessure van vorig jaar), overgewicht. Het lijkt onbegonnen werk om hier uit te komen, maar we blijven hoop houden. Wat anders kan ik doen dan dat?
In een poging om te voorkomen dat ik deze winter (door sombere gedachten gehinderd) in gewicht aankom èn om mijn algehele fitheid te verbeteren, heb ik vorige week een Philips goLITE Blue HF3330 aangeschaft en in gebruik genomen. Ik voelde meteen een effect. Of dit effect placebo is, of iets substantieels, kan ik pas zeggen als het weer april/mei is. Tot nu toe (in de afgelopen tien jaar) waren de donkere dagen letterlijk dat: donkere dagen, met donkere gedachten.
Omdat ik geblesseerd ben, ga ik voorlopig maar weer even apart van de groep trainen. Dat is minder sociaal, wellicht, maar zoals me vorig week duidelijk werd, met de groep meetrainen, vooral met de ambitieuze doelen van mensen in mijn loopgroep, is een recept voor blessures. Luisteren naar mijn lichaam.
Zucht.
Blauw licht, maak mijn dag een zomerse dag, zodat ik tenminste de energie heb om te doen wat ik behoor te doen, en liefst nog een paar dingetjes extra.
Zonder dat lichtpuntje was ik niet eens aan dit bericht begonnen.
Alvast fijne feestdagen, beste lezer!
En als je dit leest in het nieuwe jaar: ja, ik was toentertijd echt zo somber en down.